Ekologiczne spojrzenie na problem odwodnienia terenów zurbanizowanych nie może ograniczać się jedynie do fazy tranzytu ścieków deszczowych do odbiornika. Aktualny stan techniki (na przykład norma PN-EN 752) opisuje ?filozofię? kreowania minimalnie uciążliwych dla środowiska koncepcji odwodnieniowych.

Metody zagospodarowania wód deszczowych

Z perspektywy ekosystemu optymalny byłby system odwodnieniowy niezmieniający stanu naturalnego. Koncepcje takie, zorientowane na utrzymanie status quo bilansu wodnego, można realizować w miarę łatwo przy projektowaniu nowych osiedli lub obiektów handlowych. Jednak ze zgoła inną sytuacją mamy do czynienia w przypadku istniejącej już zabudowy w centrach miast, np. w ramach ich rewitalizacji. Wówczas sprawa jest, choćby z powodu ograniczeń przestrzennych, o wiele bardziej skomplikowana.

Metody zagospodarowania wód deszczowych, minimalizujące hydrauliczne i ekologiczne obciążenie cieków powierzchniowych i wód gruntowych, od dłuższego czasu są znane i praktycznie stosowane. Zadanie inwestora i projektanta to odpowiedni do danej sytuacji i możliwości dobór tej optymalnej metody. Możliwych rozwiązań jest wiele i są one stosowane niemal już rutynowo. Na bazie wieloletnich doświadczeń i badań zrealizowanych już systemów można je skrótowo podzielić na trzy grupy:

Rozsączanie ? skutkuje odnawianiem zasobów wód gruntowych, nie powodując przy tym dodatkowego obciążenia hydra...