Celem unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych jest likwidacja lub ograniczenie ich uciążliwości dla środowiska, poprzez zmianę cech fizycznych, chemicznych lub biologicznych. Unieszkodliwianie odpadów można prowadzić różnymi sposobami. Wybór metody zależy od właściwości odpadu, jego składu i ilości. Najczęściej stosowaną metodą unieszkodliwiania odpadów zawierających związki organiczne jest spalanie. Natomiast dla odpadów nieorganicznych istnieje szereg metod unieszkodliwiania fizykochemicznego.


Unieszkodliwianie fizykochemiczne odnosi się do przetwarzania odpadów nieorganicznych zawierających różne rodzaje, często toksycznych, metali ciężkich oraz inne związki nieorganiczne, takie jak cyjanki czy fluorki. Najlepszym sposobem usuwania metali jest przeprowadzenie ich w formy tworzące trudno rozpuszczalne wodorotlenki i uwodnione tlenki, wytrącające się z roztworu wodnego. Ustala się wówczas pH = 9,8, przy którym następuje wytrącanie większości metali.
Składowanie pozostałości po unieszkodliwianiu oraz odpadów nie przetworzonych jest często traktowane jako jedna z metod ich unieszkodliwiania (zwłaszcza wtedy, gdy nie ma technologii przetwarzania odpadów w mniej szkodliwe substancje). W Polsce składowanie odpadów jest głównym sposobem unieszkodliwiania. Tymczasem deponowane na składowiskach odpady ulegają niekontrolowanym procesom fizycznym, chemicznym i biologicznym, które mogą być źródłem uciążliwości dla otoczenia oraz przyczyną pogarsz...