Ziołorośla górskie i nadrzeczne
„Ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne”, siedlisko „naturowe” o kodzie 6430, jest w naszym kraju bardzo powszechnie spotykane i nie jest żadnym przyrodniczym ewenementem. Można stwierdzić, iż jest to jedno z najpospolitszych siedlisk, ważnych z punktu widzenia Programu Natura 2000 w Polsce. Jest tak dlatego, iż wciąż istnieje wiele miejsc, gdzie siedlisko to może bez przeszkód funkcjonować. Co więcej, jest ono budowane przez pospolite w naszym kraju gatunki roślin.
Siedlisko to jest bardzo „elastyczne”, stosunkowo łatwo przystosowuje się do zmian w środowisku, a także bardzo szybko regeneruje się po szkodach będących skutkiem działalności człowieka lub sił przyrody. Jest to bardzo ważna cecha ziołorośli, która pozwala mieć nadzieję, iż to siedlisko „naturowe” ma szansę na przetrwanie w coraz szybciej przekształcanym przez człowieka środowisku.
W związku z powyższym nasuwa się pytanie, dlaczego zbiorowiska roślinne, tworzące siedlisko „Ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne”, zostały objęte ochroną w ramach Programu Natura 2000. Jest to pytanie ważne z punktu widzenia nie tylko ochrony przyrody, ale także działalności człowieka.
Pospolitość występowania tego siedliska w Polsce ma poważne konsekwencje w kontekście działalności człowieka: bardzo często dochodzi do kolizji pomiędzy ochroną siedlisk a gospodarką przestrzenną, rolniczą czy ...
