Beztlenowe metody utylizacji odpadów płynnych i złoża biologiczne należy zaliczyć do najstarszych metod oczyszczania ścieków. Do końca lat 70. ubiegłego wieku większość budowanych komunalnych oczyszczalni bazowało na układzie wykorzystującym osadniki wstępne Imhoffa oraz złoża zraszane.

Powszechnie stosowany w Polsce układ technologiczny oparty na oczyszczaniu ścieków w osadniku gnilnym oraz w przewietrzonej wodoprzepuszczalnej warstwie gruntu z zastosowaniem drenażu rozsączającego wykorzystuje również zjawiska biochemiczne zachodzące w warunkach beztlenowo-tlenowych. Ten układ technologiczny w ostatnich latach poddawany jest niesłusznej krytyce, gdyż przy zachowaniu wymagań technicznych jest on w warunkach polskich w pełni ekonomicznie uzasadnionym rozwiązaniem na obszarach z rozproszoną zabudową mieszkalną.

Niniejszy artykuł nie ma na celu przedstawienia stosowanych współcześnie rozwiązań technicznych złóż biologicznych w indywidualnych oczyszczalniach ścieków, lecz jedynie przybliżenie tych aspektów, które ukazują, dlaczego te technologie nadal są rozwijane.

Pojęcie sanitacji

Mówiąc o systemach kanalizacyjnych, w skład których wchodzą oczyszczalnie ścieków, zwraca się przede wszystkim uwagę na zagadnienia związane z sanitacją, mylnie czasami utożsamianą z sanitaryzacją, która dotyczy podejmowania działań w celu ochrony zdrowia publicznego przed chorobami infekcyjnymi poprzez czynności...