Równolegle z dyskusją o ekonomicznym aspekcie źródeł prosumenckich toczy się debata na temat regulacji, jakie powinny zostać przyjęte, aby zapewnić możliwie sprawną integrację mikroźródeł w sieciach niskiego napięcia.

Jak wynika z tej dyskusji, oprócz instrumentów prawnych, konieczne może okazać się też opracowanie instrumentów technicznych, optymalizujących proces z punktu widzenia operatorów sieci i prosumentów.

Intensywność wykorzystania źródeł rozproszonych może być określona poprzez współczynnik penetracji sieci, rozumiany jako stosunek ogólnej liczby prosumentów do liczby wszystkich odbiorców w sieci lub w jej wydzielonym fragmencie. W Polsce współczynnik ten jest na ogół bardzo niski, ale spodziewać się można, że uproszczona procedura przyłączania prosumentów, obowiązująca od uchwalenia małego trójpaku energetycznego, polegająca tylko na zgłoszeniu budowy mikroinstalacji, w przyszłości doprowadzi do jego wzrostu.

Warunki techniczne przyłączenia do sieci zobowiązują prosumenta do utrzymania jakości energii elektrycznej, co w praktyce wiąże się z zastosowaniem odpowiedniej klasy przekształtnika energii. Natomiast przepustowość istniejących sieci ogranicza ilość dołączonych jednostek wytwórczych lub ich moc zainstalowana, co wynika z priorytetu zachowania jakości energii oraz potrzeby bilansowania popytu i podaży energii. Obecnie sieci niskiego napięcia nie są przystosowane do scenariusza, w którym znaczący udział w wyt...