Projekt w poniedziałek został zaakceptowany przez Stały Komitet Rady Ministrów i przesłany do Komisji Prawniczej. Jak wynika z dołączonego pisma ministerstwa klimatu, został – zgodnie z ustaleniami Komitetu – uzupełniony o regulacje, ograniczające możliwość budowy turbin wiatrowych w pobliżu linii przesyłowych najwyższych napięć. W stosunku do projektu, nad którym pracowało wcześniej ministerstwo rozwoju, dopisano też artykuł ograniczający możliwości wznoszenia turbin wiatrowych na terenie lub w pobliżu form ochrony przyrody.
Na wniosek pełnomocnika rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej do projektu dopisany został przepis, zgodnie z którym turbin wiatrowych nie można budować w odległości od linii przesyłowych najwyższych napięć, mniejszej niż trzykrotna średnica wirnika turbiny, lub dwukrotna jej maksymalna wysokość, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa.
Natomiast w przypadku budowy sieci, gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość budowy turbin, odległość sieci od wiatraków ma być większa niż trzykrotna średnica wirnika turbiny, lub dwukrotna jej maksymalna wysokość przewidziana w planie lub w decyzji WZ. Jeśli plan lub WZ nie określa maksymalnej wysokości turbiny, odległość wskazuje operator sieci przesyłowej. Przy czym w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w przypadku lokalizowania, budowy lub przebudowy sieci elektroenergetycznej najwyższych napięć, na wniosek operatora, odległość tej sieci od elektrowni wiatrowej może być mniejsza niż odległość wskazana w proponowanym przepisie.
Dla wszczętych i niezakończonych postępowań o wydanie pozwolenia na budowę dla elektrowni wiatrowych regulacje nakazujące uwzględniać odległość elektrowni wiatrowej od sieci mają nie być stosowane.
Dodatkowo w stosunku do projektu, nad którym pracowało wcześniej ministerstwo rozwoju, pojawiły się ograniczenia związane z formami ochrony przyrody. Ostatnia wersja projektu przewiduje zakaz budowy turbin wiatrowych na terenach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000. Nowe wiatraki mogą stawać w odległości co najmniej 10H od granicy parku narodowego, i nie mniej niż 500 m od rezerwatu przyrody. W przypadku tworzenia rezerwatów lub parków w pobliżu istniejących wiatraków, odległości tych nie stosuje się.
Wprowadzona przez ustawę o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych z 2016 r. tzw. zasada 10H przewiduje obecnie zakaz wznoszenia turbin wiatrowych w odległości mniejszej niż 10H od zabudowań i pewnych form ochrony przyrody – parków narodowych, rezerwatów, parków krajobrazowych, obszarów Natura 2000 oraz “leśnych kompleksów promocyjnych”. Zakaz działa w dwie strony, ponieważ zakazane jest również wznoszenia budynków mieszkalnych w odległości mniejszej niż 10H od istniejących turbin wiatrowych. 10H jest zdefiniowane jako 10-krotność całkowitej wysokości wiatraka do najwyższego punktu osiąganego przez obracające łopaty.
Projekt przewiduje utrzymanie zasady lokowania nowej elektrowni wiatrowej wyłącznie na podstawie Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) i zachowuje ogólną regułę 10H, jednak w szczególnych przypadkach to gminy miałyby decydować o wyznaczaniu lokalizacji elektrowni wiatrowych w ramach lokalnej procedury planistycznej. Minimalną odległość turbin wiatrowych od zabudowań określono na 500 m.
Komentarze (0)