Składnikami folii są pochodne naturalnych polimerów odnawialnych: skrobi i celulozy. Substancje te to karboksymetyloskrobia (CMS) i karboksymetyloceluloza (CMC). Są biodegradowalne i rozpuszczalne w zimnej wodzie. Wykorzystuje się je w przemyśle spożywczym, kosmetycznym, papierniczym, farmaceutycznym oraz tekstylnym. Stosowane są jako dodatek do żywności, hydrożele, zagęstniki, środki zapobiegające zbrylaniu, substancje klejące i napełniacze.
Szczecińskim uczonym udało się otrzymać folię na bazie taniej pochodnej skrobiowej CMS. Dotąd znane były tylko sposoby otrzymywania folii na bazie CMC i innych pochodnych naturalnych (np. chitozanu lub alginianu).
Zespół prof. Tadeusza Spychaja otrzymał innowacyjne folie stosując glicerynę i kwas cytrynowy. Dzięki takiemu doborowi surowców oraz sieciowaniu folia silnie pęcznieje w wodzie, jednak się w niej nie rozpuszcza.
Folia silnie chłonie wilgoć, co określa się pojęciem hydrofilowości. Ma dobre właściwości mechaniczne, rozkładając się w środowisku, nie zanieczyszczając go i nie zatruwając. Może znaleźć zastosowanie w rolnictwie. Jeżeli zapakujemy w nią nawóz, techniką tzw. enkapsułowania, to uzyskamy otoczkę pozwalającą na kontrolowane uwalnianie związków aktywnych. W folię można też zapakować substancje chwasto-, bakterio- i grzybobójcze oraz pokrewne. W medycynie mogłaby służyć jako nośnik leków. Hydrofilowe folie biodegradowalne można ponadto wykorzystać jako nośnik warstwy kleju. W przemyśle papierniczym mogą być stosowane do łączenia rolek papieru.
Korzyści z zastosowania wynalazku w przemyśle opakowaniowym wiążą się przede wszystkim z dostępnością półproduktów i ich niskim kosztem. Zarówno CMS i CMC produkowane są w kraju. Podczas wytwarzania folii nie powstają substancje uboczne.
Folie zostały zgłoszone do ochrony patentowej. Technologia otrzymała wyróżnienie w konkursie “Eureka! DGP” organizowanym przez “Dziennik Gazetę Prawną” i promującym najbardziej innowacyjne i rozwojowe polskie technologie.
PAP – Nauka w Polsce
Piotr Barczak
Komentarz #2260 dodany 2015-08-24 16:27:57
Biodegradowalne plastiki to zadna nowosc, jednakze zapewne technologie sie różnią. Bio-polimery są z pewnością lepsze od konwencjonalnych tworzyw sztucznych wytwarzanych z pochodnych ropy. Ciesze sie jesli ta technologia jest nowa i zapewniajaca europejski standard biodegrodawalnosci EN 13432, ktory i tak nie jest wystarczajaco wymagający. I to mnie najbardziej interesuje czy naukowcy potrafia dowieźć, ze te polimery rozłozą się w naturze, nawet jeśli trafią do zimnej rzeki czy morza. Kwestią nie do zingorowania jest rónież roznorzędny do innych produktów obowiązek zapewnienia infrastruktury odbioru gdy ten zostanie odpadem. Niemniej jednak, to roziązanie moze z powodzeniem być stosowane w selektywnej zbiórce odpadów organicznych w domach i ogrodach. Kompostownie powinny sobie poradzić z przekształceniem tych odpadów wraz z biodegradowalnymi workami. Na koniec, czy mozna dostać namiary na naukowców, którzy ten wynalazek okryli? Ewentualnie proszę o kontakt ze mną na [email protected]. Tym wynalazkiem warto się pochwalićn a licznych konferencjach dot. biobased circular economy organizowanych w Brukseli. z pozdrowieniami, Piotr Barczak