Ruda Śląska: nowe oczyszczalnie i kanalizacja za 200 mln zł

Realizację Projektu „Oczyszczanie ścieków – Ruda Śląska” rozpoczęto w 2002 r. W zakres przedsięwzięcia weszło sześć zadań, w ramach których założono budowę nowej oczyszczalni ścieków „Halemba Centrum”, modernizację istniejącej oczyszczalni „Orzegów”, likwidację czterech starych oczyszczalni ścieków oraz rozbudowę sieci kanalizacyjnej na terenie całego miasta.

Ustalona w Memorandum Finansowym wartość kosztów kwalifikowanych Projektu to 43.742.151 euro, z czego dofinansowanie z Funduszu Spójności wynosi 28.432.398 euro (65%), a udział Miasta Ruda Śląska 15 309 753 euro (35%).

Jako pierwszą oddano do użytkowania oczyszczalnię ścieków „Halemba Centrum”. Funkcjonujący od 2007 r. obiekt może obsługiwać ok. 53.400 mieszkańców, a jego maksymalna dobowa przepustowość wynosi 12.550 m³. Zastąpił on dwie przestarzałe technologicznie oczyszczalnie „Halemba I” i „Halemba II” oraz przejął strumień ścieków odprowadzany do oczyszczalni „Wirek”. Ta ostatnia została zniszczona na skutek eksploatacji górniczej.

Kolejną zakończoną inwestycją była modernizacja funkcjonującej od lat 60-tych oczyszczalni „Orzegów”. Z biegiem lat systematycznie zwiększała się ilość kierowanych tam ścieków, toteż wyniki eksploatacyjne przestały spełniać przepisy obowiązującego prawa. Dzięki unijnej dotacji w 2004 r. rozpoczęła się gruntowna modernizacja „Orzegowa”. Otwarcie oczyszczalni, która po modernizacji  będzie mogła obsługiwać ok. 52.800 mieszkańców, odbyło się pod koniec 2008 r. Maksymalna przepustowość tego obiektu wynosi 10.000 m³. Dodatkowo oczyszczalnia „Orzegów” przejęła ścieki z dwóch zlikwidowanych oczyszczalni, które nie zapewniały satysfakcjonujących wyników eksploatacyjnych.

Na terenie oczyszczalni „Orzegów” wybudowano nowoczesną suszarnię osadów ściekowych, w której suszone są osady wytwarzane w rudzkich oczyszczalniach. Wysuszony w orzegowskiej suszarni osad będzie mógł być w przyszłości wykorzystywany jako paliwo alternatywne, zwłaszcza, że jego kaloryczność jest porównywalna z węglem brunatnym.

Najtrudniejsze wyzwanie stanowiła rozbudowa sieci kanalizacyjnej na terenie miasta. Przede wszystkim podczas prowadzenia robót napotykano na kolizje zaprojektowanej sieci kanalizacyjnej z istniejącą infrastrukturą i obiektami podziemnymi, o których istnieniu nikt nie wiedział, bo nie były one zinwentaryzowane. Wymagało to każdorazowo dokonywania zmian do projektu, co z kolei wpływało na przesuwanie się robót w czasie. Niejednokrotnie konieczne było prowadzenie robót w sąsiedztwie czynnych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Prace musiały być wtedy prowadzone z ogromną precyzją – tak, by nie uszkodzić istniejących kolektorów. Kolejne problemy, z którymi musieli zmierzyć się wykonawcy kanalizacji, to wysoki poziom wód gruntowych, tereny nasypowe – np. stare hałdy stanowiące pozostałość po działalności hutniczej z XIX i początku XX wieku – oraz skutki wpływów dokonanej eksploatacji górniczej.

Ostatecznie gmina zyskała prawie 90 km dodatkowych rurociągów oraz 18 nowych przepompowni ścieków. Tym samym wiele domostw, które dotąd wyposażone były w bezodpływowe zbiorniki na ścieki, otrzymało możliwość przyłączenia do miejskiej sieci kanalizacyjnej.

źródło: ruda-sl.pl