Rzeźby i pomniki w polskich miastach. Gdzie najładniejsze? [GŁOSOWANIE]

Najciekawsze pomniki lub rzeźby zarówno klasyczne, jak i nowoczesne znajdujące się w polskich miastach prezentujemy w naszej galerii. W konkursie biorą udział następujące miasta: Bydgoszcz, Białystok, Jarocin, Szczebrzeszyn, Elbląg, Tarnów, Częstochowa, Kołobrzeg, Wrocław, Zielona Góra.

Sprawdź nasze zestawienie i zagłosuj na miasto z najlepszymi pomnikami lub rzeźbami! Głosowanie trwa do 3 grudnia, do godziny 24:00.

Dla zwycięskiego samorządu przewidziano nagrodę – prenumeratę „Przeglądu Komunalnego”.

[poll id=”42″]

Niebanalne rzeźby

Bardzo ciekawe propozycje, zarówno rzeźb jak i pomników, pochodzą z Bydgoszczy i Białegostoku. Znana wszystkim mieszkańcom Bydgoszczy rzeźba zawieszona na linie nad rzeką Brdą to tzw. “Przechodzący przez rzekę”, który zawitał do Bydgoszczy 1 maja 2004 r. dla upamiętnienia wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Rzeźba przedstawia młodego mężczyznę z przepaską na biodrach przechodzącego na linie rozpiętej nad rzeką. Fenomenem rzeźby jest fakt, iż umieszczono ją nad Brdą na linie rozpiętej pomiędzy brzegami. Tajemnica tkwi w przeniesieniu środka ciężkości poniżej poziomu liny. Dzięki temu rzeźba utrzymuje równowagę. Autorem tej niezwykłej rzeźby jest Jerzy Kędziora. Figura liczy 2,2 metra wysokości, a jej waga to 50 kg. Żerdź ma długość 6m, a lina ponad 100 m.

„Przechodzącemu” towarzyszy jaskółka, w języku niemieckim jaskółka to schwalbe. A Szwalbe to nazwisko założyciela Filharmonii Pomorskiej, wybitnego Bydgoszczanina. Pierwsza z Białostockich rzeźb to Maska. Projekt tej rzeźby został wyróżniony I nagrodą w ogólnopolskim konkursie rzeźbiarskim, ogłoszonym w 2008 r. przez prezydenta Białegostoku, na opracowanie projektu obiektu małej architektury – teatralnej formy przestrzennej (rzeźby). Konkurs nawiązywał do tradycji teatru lalkowego w Białymstoku.

Rzeźba wykonana jest z granitu, ma wys. ok. 2 m i waży ok. 5 ton. Jej autorem jest Bogusław Szycik, pochodzący z Białegostoku artysta rzeźbiarz, absolwent ASP w Gdańsku. Została zrealizowana w 2010 r.

Interesująca rzeźba to też Pegaz przy BTL. Naturalnych rozmiarów rzeźba „Pegaza” powstała podczas happeningu, zorganizowanego z okazji jubileuszu 50-lecia Białostockiego Teatru Lalek w czerwcu 2003 r. „Pegaza” z różnych niepotrzebnych metalowych części zespawali/stworzyli rzeźbiarze – członkowie Pracowni Radykalnej Sztuki Przemysłowej.

„Pegaz” symbolizuje ducha sztuki, dobrego ducha teatru. Pies Kawelin to kolejna propozycja z Białegostoku. Jest on repliką przedwojennej rzeźby z 1936 r., która stała pierwotnie przy ogrodzeniu pałacowym w pobliżu kościoła farnego, autorstwa Piotra Sawickiego seniora (lalkarza, fotografa, twórcy białostockiego Teatru Lalek “Świerszcz”), która zaginęła podczas wojny. Powstała z inicjatywy Galerii Arsenał i Podlaskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych w Białymstoku. Jej autorką jest białostocka rzeźbiarka Małgorzata Niedzielko. Rzeźba wykonana jest z betonu. Została ustawiona w parku w 2006 r. i przekazana miastu jako dar od Podlaskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych.

Artystyczny Białystok

Rzeźba „Podróż” w Białymstoku została wyróżniona II nagrodą w ogólnopolskim konkursie rzeźbiarskim, ogłoszonym w 2008 r. przez prezydenta Białegostoku, na opracowanie projektu obiektu małej architektury – teatralnej formy przestrzennej. Konkurs nawiązywał do tradycji teatru lalkowego w Białymstoku. Rzeźba wykonana jest z brązu. Jej autorem jest Michał Jackowski – białostoczanin, rzeźbiarz i dyplomowany konserwator dzieł sztuki. Rzeźba została odsłonięta 1 grudnia 2012 r.

Wśród kolejnych propozycji znajduje się Rzeźba Praczki – Planty. Zabytkowa grupa rzeźbiarska „Praczki” wykonana została w 1946 r. przez artystę rzeźbiarza Stanisława Horno-Popławskiego. Od początku stoi w miejscu, do którego została zaprojektowana, czyli nad brzegiem sadzawki w rosarium na terenie białostockich Plant, założonych w latach 30. XX wieku. Rzeźba wykonana jest z lastryka i przedstawia trzy kobiety.

Z kolei Rzeźby w Ogrodzie Branickich to bogaty zespół dekoracji rzeźbiarskiej w barokowym Ogrodzie Branickich w Białymstoku jest częścią programu ideowego białostockiej rezydencji. Rzeźby więc nie tylko zdobiły założenie ogrodowe, ale pełniły też funkcję komunikatu skierowanego do osób odwiedzających rezydencję. Dziś ukryty w nich przekaz nie zawsze jest dla nas czytelny, ponieważ w wyborze i ustawieniu rzeźb posłużono się osiemnastowiecznym kanonem – kodem kulturowym. W takim zestawieniu treści i form, zaczerpniętych z mitologii, astrologii i starożytnej literatury, można doszukać się odwzorowania bieżących wydarzeń z życia mieszkańców.

Ostatnia propozycja z Białegostoku to efektowna rzeźba w kształcie kuli symbolizującej Wielki Wybuch – początek wszechświata. To autorska wizja Tomasza Urbanowicza. Kula jest efektownie podświetlona, ma wysokość 3 m, została wykonana ze szkła artystycznego. Potężne elementy szklane ukazują galaktyki, konstrukcja prezentuje chaos wybuchu, a umieszczona w środku błękitna szklana kula – obrazuje “boską cząstkę”.