Senat za ustawą o rekompensatach dla branż energochłonnych

Ustawa przewiduje podniesienie limitu wypłat na rekompensaty, finansowane z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji w związku z prognozowanymi zwiększonymi wpływami tego Funduszu. Trafia na niego 25 proc. przychodów z wpływów ze sprzedaży uprawnień do emisji dwutlenku węgla, pomniejszonych o wydatki na dodatki osłonowe. W latach 2022-2030 całkowity budżet na rekompensaty ma wynieść 45,6 mld zł. Zakładane w projekcie roczne limity wydatków to w 2022 r. niecałe 1,77 mld zł, w 2023 r. niespełna 4,19 mld zł. Najwyższe wydatki prognozuje się w latach 2029 i 2030 – po ponad 5,6 mld zł.

Zmiana formuły obliczeń

Regulacja zakłada zmianę formuły obliczeń maksymalnej kwoty rekompensaty. Zamiast wartości referencyjnych będą do nich użyte dane rzeczywiste z roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty. Wprowadza możliwość zwiększenia pomocy w przypadku przedsiębiorstw, w których intensywność pomocy w wysokości 75 proc. jest niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji. Intensywność pomocy względem kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć 100 proc.

Kto uprawniony do otrzymania rekompensat?

Zmianie ulega lista sektorów i podsektorów energochłonnych uprawnionych do otrzymania rekompensat zgodnie z nowymi wytycznymi KE z września 2020 r. Na ich mocy część sektorów utraci prawo do ubiegania się rekompensaty, natomiast wsparciem objęta zostanie całość zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. Zgodnie z poprzednimi wytycznymi, z możliwości wliczania do rekompensat wyłączona była autoprodukcja.

Nowa lista uprawnionych z załącznika projektu zawiera: produkcję odzieży skórzanej, aluminium, pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych, ołowiu, cynku i cyny, nieorganicznych związków tlenowych niemetali, wodoru, masy włóknistej, papieru i tektury, surówki żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych, miedzi i pozostałych metali nieżelaznych, odlewnictwo żeliwa. Na liście znajduje się też wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej, produkcja glikoli polietylenowych i pozostałych alkoholi polieterowych, mat i woali z włókna szklanego.