Łącznie artykułów: 6.
Biolodzy z Uniwersytetu Łódzkiego badają, czy za pomocą roślin można oczyścić glebę z tzw. wiecznych chemikaliów. To odporne na biodegradację związki chemiczne PFAS, które stanowią poważne zagrożenie dla środowiska i ludzkiego zdrowia.
Europejska organizacja pozarządowa PAN Europe przeprowadziła badania z których wynika, że woda pitna w Europie skażona jest związkami perfluoroalkilowymi (PFAS), czyli tzw. „wiecznymi chemikaliami”. Substancje te mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi oraz zwierząt i pozostawać w organizmach przez lata.
Szczecińskie wodociągi wzbogacą się o mobilną stację badawczą do wykrywania i usuwania dodatkowych zanieczyszczeń ze ścieków. Specjalnie skonstruowany mobilny kontener ze specjalistycznym sprzętem wybudowany został przez Gdańską Infrastrukturę Wodociągowo-Kanalizacyjną (GIWK) i pod koniec sierpnia br. trafi do Szczecina. Pracować będzie w oczyszczalni ścieków Pomorzany, a następnie zostanie przetransportowany na testy do litewskiego Kowna.
Szczecińskie wodociągi stawiają na realizację wielopłaszczyznowych proekologicznych działań. Z jednej strony np. inwestują w przyjazną środowisku infrastrukturę, taką jak farmy fotowoltaiczne, z drugiej – włączają się w programy mające długofalowy wpływ na ochronę środowiska. Przykładem potwierdzającym powyższą tezę jest udział Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Szczecinie w międzynarodowym projekcie „Emperest”, którego głównym celem jest wypracowanie możliwie najskuteczniejszej metody eliminacji zanieczyszczeń syntetycznych ze ścieków komunalnych, ze szczególnym uwzględnieniem związków typu PFAS.
Przedsiębiorstwa wodociągowe Gdańska i Szczecina uczestniczą w międzynarodowym projekcie EMPEREST. Celem tego działania jest skuteczniejsza eliminacja zanieczyszczeń syntetycznych, w tym niebezpiecznych związków chemicznych typu PFAS, ze ścieków komunalnych.
Związki per- i polifluoroalkilowe (PFAS, ang. Perfluorinated Alkylated Substances) stanowią obszerną rodzinę obejmującą tysiące syntetycznych związków chemicznych, które mają liczne zastosowania w różnych obszarach życia i są obecne w środowisku. Pierwsze z nich otrzymano w czasie II wojny światowej i były one składnikami materiałów służących do przechowywania fluorku uranu (VI), stosowanego w produkcji bomby atomowej. Istnieją dwa sposoby pozyskiwania związków perfluorowanych. Pierwszym jest elektrochemiczna fluoryzacja Simsona, natomiast drugi to metoda telomeryzacji. Istnieje także możliwość otrzymywania perfluorowanych związków na drodze bezpośredniej fluoryzacji w fazie płynnej.
