Podziemna katedra to nic innego jak zbiorniki wody pitnej dla Łodzi zaprojektowane na początku XX wieku przez inżyniera Williama Heerleina Lindleya. Zaproponował on władzom Łodzi zbudowanie na ówczesnym najwyższym wzgórzu miasta (Budy Stokowskie, 260 m n.p.m.) zespołu czterech zbiorników na wodę pitną. W ten sposób powstała naturalna wieża ciśnień, z której dzięki sile grawitacji woda spływa do domów położonych poniżej zbiorników. Różnica poziomu między lustrem wody w „podziemnej katedrze” a najniższym punktem zasilanym z sieci wodociągowej w Łodzi wynosi 90 metrów.
Pierwsze dwa zbiorniki, każdy o pojemności 15 milionów litrów, powstały w latach 1935–37, natomiast dwa kolejne w latach 1949-53. Są zbudowane na planie kwadratów o bokach długości 60 metrów ze wodoodpornych i wytrzymałych na ciśnienie cegieł. Na sklepienie każdego ze zbiorników składa się 100 kopuł podtrzymywanych przez 81 kolumn. “Las kolumn” z ceglanymi łukami i kopułami przypomina wyglądem średniowieczne katedry – stąd nazwa „podziemna katedra na Stokach”.
Konferencja “Efektywność energetyczna w przedsiębiorstwach wod-kan” już wkrótce w Iławie. Zapisz się już teraz!
Woda do zbiorników jest tłoczona z 19. studni głębinowych oraz w niewielkiej ilości z ujęcia w Tomaszowie Mazowieckim na rzece Pilicy. W przypadku teoretycznej, jednoczesnej awarii wszystkich ujęć wody w mieście jej zapas w zbiornikach może zaspokoić potrzeby mieszkańców przez dobę. Raz na dwa lata zbiorniki są opróżniane i poddawane konserwacji, wówczas można w pełni docenić kunszt ich projektantów i budowniczych.
Tak jest właśnie teraz. Podziemna katedra na Stokach została dziś i jutro udostępniona zwiedzającym. Przygotowano 120 wejściówek, które rozdawane były na fejsbukowym fanpage’u miasta i rozeszły się błyskawicznie.
Komentarze (0)