Nie marnuj jedzenia, tylko się podziel. Foodsharing po polsku

Pierwsza Jadłodzielnia została otworzona w maju 2016 r w Warszawie. Następnie ideę foodsharingu (dzielenia się jedzeniem) wdrożył Toruń, Kraków, Wrocław i Poznań.

Korzenie foodsharingu prowadzą do Niemiec, gdzie ruch działa od 2013 r. Angażuje się w niego 20 tys. wolontaruszy. Koordynują oni akcję, odbierają niesprzedane produkty ze sklepów, piekarni i restauracji, zakładają specjalne punkty – Jadłodzielnie (w Niemczech nazywane są Fairteller).

Jak to działa?

Celem ruchu foodsharing jest zapobieganie marnowaniu jedzenia. Jadłodzielnie składają się po prostu z lodówki oraz szafki. Można do nich przynieść produkty spożywcze, których nie jesteśmy w stanie zagospodarować. Ważne, by do Jadłodzielni nie przynosić surowego mięsa, produktów z surowych jajek oraz tych, które przekroczyły datę przydatności do spożycia. Należy też pamiętać, że każdy częstuje się produktami na własną odpowiedzialność.

Jadłodzielnie mają swoich opiekunów, którzy codziennie sprawdzają stan czystości oraz produkty. – Szacujemy się, że jedna, mała Jadłodzielnia to minimum 1000 kg uratowanego jedzenia rocznie. To nie tylko uratowana żywność, która stanowi roczne wyżywienie dla jednej osoby, to także niezmarnowana energii i woda, a także zachowanie szacunku do pracy osób, które tę żywność wyprodukowały. – mówi Agnieszka Bielska, jedna z organizatorek z Foodsharing Warszawa. Najczęściej w Jadłodzielniach można znaleźć pieczywo, owoce i warzywa, przetwory w słoikach. Zdarzają się także prawdziwe rarytasy.

– Pierwszą w Toruniu Jadłodzielnię założyliśmy na targowisku Manhattan w jednym z pawilonów. Korzystają z niej głównie ubogie, starsze osoby, a także mieszkańcy osiedla Rubinkowo. Druga powstała w akademiku i cieszy się popularnością wśród studentów. Trzecią, całodobową otwieramy niebawem w pobliżu Starówki – mówi Michał Piszczek, aktywista foodsharing w Toruniu.

Przeciwdziałanie marnowaniu żywności

W Polsce rocznie marnuje się 9 mln ton żywności (Eurostat 2006). Jednocześnie niemal 3 mln osób doświadcza skrajnego ubóstwa (GUS 2016). Senat przygotował projekt ustawy nakładającej na sklepy wielkopowierzchniowe (powyżej 250 m²) obowiązek przekazywania niesprzedanej żywności organizacjom charytatywnym. Za nieprzestrzeganie przepisów grozi kara finansowa.

Jednak żywność marnuje się nie tylko w sklepach wielkopowierzchniowych, ale także w osiedlowych piekarniach, sklepikach, restauracjach czy firmach cateringowych.

Eurostat przypisuje 2 mln zmarnowanych ton żywności rocznie konsumentom mieszkającym w Polsce. To jest średnio 52 kg jedzenia na każdą osobę. Zatem najpierw trzeba odpowiednio zaplanować kupowanie jedzenia, a w przypadku jego zbyt dużej ilości, zamiast je wyrzucać, warto wyrobić sobie nawyk dzielenia się nim.

Ustawa w toku

Projekt ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności określa zasady postępowania z żywnością w taki sposób, aby zapobiec negatywnym skutkom społecznym, środowiskowym i gospodarczym wynikającym z jej marnotrawienia.

Projekt pierwszy raz ujrzał światło dzienne w połowie lutego 2016 r., podczas posiedzenia senackiej Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej.

W ostatnim czasie, 2 marca 2017 r., podczas Wspólne posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, Komisji Ustawodawczej Komisji Środowiska odbyło się jego pierwsze czytanie. Termin przygotowania sprawozdań wyznaczono do 30 czerwca 2017 r.

Więcej: Sklepy zapłacą za marnowanie jedzenia? Senat pracuje nad nową ustawą