Duński artysta Asmund Havsteen-Mikkelsen stworzył i zatopił wykonaną w skali 1:1 replikę narożnika Villa Savoye autorstwa Le Corbusiera z 1929 r. Półzatopiona rzeźba zatytułowana “Zalana Nowoczesność” pływa po fiordzie Theejle. Ma być komentarzem artysty do “tonięcia” rozumu na tle ostatnich wydarzeń socjopolitycznych, takich jak Brexit, postawa Donalda Trumpa czy skandal Cambridge Analytica z wykorzystywaniem mediów społecznościowych do manipulowania demokratycznymi wyborami.
Pionier nowoczesnej architektury, Le Corbusier (Charles-Edouard Jeanneret) zaprojektował willę wyznaczając pięć punktów określających współczesne mieszkaniowe potrzeby człowieka: otwarty plan, czystą fasadę, ogród na dachu, poziome pasy okien i tzw. pilotis, czyli słupy unoszące bryłę budynku ponad powierzchnię otaczającego terenu, na wysokość odpowiadającą co najmniej jednej kondygnacji i nadających jej optyczne wrażenie lekkości. (to określenie charakterystyczne dla architektury modernizmu, wprowadzone właśnie przez Le Corbusiera).
Asmund Havsteen-Mikkelsen stworzył makietę kultowej konstrukcji o wymiarach 15x6x9 m, która unosi się na wodzie wzdłuż duńskiego wybrzeża przez cały czas trwającego w Danii Pływającego Festiwalu Sztuki, czyli do 2 września. Kwestionując zasady, na których zbudowano Villę Savoye, duński artysta przypomina nam, że na dzisiejszej burzliwej i konfliktowej scenie społeczno-politycznej nasze krytyczne użycie rozumu, czyli “filaru nowoczesnego społeczeństwa”, jest zagrożone i musi być chronione, zanim całkowicie “zatonie”.
– Kiedy pozwoliłem Villi Savoye osiąść czasowo na mieliźnie we fiordzie Vejle chciałem skomentować stan współczesności – wyjaśnia artysta. – Geopolityczne wydarzenia ostatnich lat, takie jak Brexit, wybór Trumpa na prezydenta Stanów Zjednoczonych, ingerencja Putina w demokratyczne wybory czy awans prawicowych radykałów w Europie dzieją się na łamach nowoczesnych mediów cyfrowych, które rzucają wyzwanie klasycznym wyobrażeniom o nowoczesnym społeczeństwie. Masowo tworzone fake newsy i prywatne „bańki informacyjne” powodują, że fundamenty ekonomiczne tradycyjnych mediów informacyjnych wręcz trzeszczą w szwach. Moja praca jest krytycznym komentarzem do teraźniejszości, próbą zwrócenia uwagi na obecne znaczenie nowoczesności i tego, jak dziedzictwem tej nowoczesności będziemy zajmować się w przyszłości.
Komentarze (0)