jako element dziedzictwa narodowego

Magdalena Garczarczyk

Na krajobraz zwraca się uwagę często dopiero wtedy, gdy inwestycja, bądź czyjeś działanie, spowodują w nim nieodwracalne skutki. Na co dzień bowiem najczęściej nie dostrzega się jego walorów, stanowi on zaś dobro ogółu, część wspólnego dziedzictwa kulturowego.

Wobec częstych przejawów braku szacunku dla otoczenia, trudno znaleźć przesadę w stwierdzeniu Ortegi y Gasseta: Pokażcie mi krajobraz w jakim żyjecie, a powiem wam kim jesteście. Stosunek człowieka do przyrody wskazuje na stopień świadomości kulturowej oraz na istniejące stosunki społeczno-ekonomiczne. Otoczenie, stanowiące przestrzeń życiową, ma bezpośredni wpływ na jakość życia mieszkańców.
Istotna rolę w kształtowaniu przestrzeni odgrywa architektura krajobrazu. W Polsce zaczęła się ona rozwijać od początku XX wieku i choć obecnie nikt nie kwestionuje samodzielności tej dziedziny, niegdyś wzbudzała wiele dyskusji. Parających się tym zawodem nazywano wówczas: ogrodnikami krajobrazowymi, ogrodnikami-architektami a najczęściej - planistami. Do zadań architektów krajobrazu należy nie tylko kreowanie otoczenia wokół domów, projektowanie terenów zieleni, ale także ochrona i kształtowanie krajobrazu.

Krajobraz kulturowy

O krajobrazie można mówić w aspekcie różnych dziedzin nauki. Na potrzeby architektury krajobrazu klasyfikuje się go w zależności od stopnia zniekształcen...