Gospodarka osadowa w zakładach uzdatniania wody
Od redaktora
Technologię wody można zdefiniować jako technologię rozdziału uzdatnianej wody na: wodę i zawarte w niej domieszki w ilościach dopuszczalnych oraz osady z popłuczyn, będące hydromieszaninami usuniętych z wody nadmiernych ilości domieszek w stosunku do stężeń dopuszczalnych.
Genezę osadów i popłuczyn jako produktu odpadowego zakładów wodociągowych wyjaśniają zatem związki przyczynowo-skutkowe pomiędzy jakością wody ujmowalnej, normą jakości wody do picia oraz technologią jej uzdatniania. W interpretacji tych związków wskazuje się, iż zarówno celowość uzdatniania wody, jak i tworzące się w wyniku tego uzdatniania produkty odpadowe znajdują swoje uzasadnienie w różnicy pomiędzy definicją domieszek wody i zanieczyszczeń wody.
Przykładowo według polskiej normy dla wody do picia (z maja 2000 r.) substancje i związki nadające wodzie barwę 15 mgPt/L stanowią domieszki wody, natomiast te same substancje i związki występujące w wodzie w większych stężeniach, przekraczających barwę 15 mgPt/L, stanowią zanieczyszczenie tej wody i muszą być z niej usunięte w ilości przekraczającej barwę 15 mgPt/L. Zatem różnica między składem wody ujmowanej a normą jakości wody do picia określa zakres uzdatniania wody, pośrednio także rodzaj i ilość produktu odpadowego. W ostatnich kilkudziesięciu latach obserwuje się znaczny i systematyczny wzrost wymagań w zakresie jakości wody do picia. Wymagania te rosną wskutek tego, że oznacza się coraz większą liczb...
Technologię wody można zdefiniować jako technologię rozdziału uzdatnianej wody na: wodę i zawarte w niej domieszki w ilościach dopuszczalnych oraz osady z popłuczyn, będące hydromieszaninami usuniętych z wody nadmiernych ilości domieszek w stosunku do stężeń dopuszczalnych.
Genezę osadów i popłuczyn jako produktu odpadowego zakładów wodociągowych wyjaśniają zatem związki przyczynowo-skutkowe pomiędzy jakością wody ujmowalnej, normą jakości wody do picia oraz technologią jej uzdatniania. W interpretacji tych związków wskazuje się, iż zarówno celowość uzdatniania wody, jak i tworzące się w wyniku tego uzdatniania produkty odpadowe znajdują swoje uzasadnienie w różnicy pomiędzy definicją domieszek wody i zanieczyszczeń wody.
Przykładowo według polskiej normy dla wody do picia (z maja 2000 r.) substancje i związki nadające wodzie barwę 15 mgPt/L stanowią domieszki wody, natomiast te same substancje i związki występujące w wodzie w większych stężeniach, przekraczających barwę 15 mgPt/L, stanowią zanieczyszczenie tej wody i muszą być z niej usunięte w ilości przekraczającej barwę 15 mgPt/L. Zatem różnica między składem wody ujmowanej a normą jakości wody do picia określa zakres uzdatniania wody, pośrednio także rodzaj i ilość produktu odpadowego. W ostatnich kilkudziesięciu latach obserwuje się znaczny i systematyczny wzrost wymagań w zakresie jakości wody do picia. Wymagania te rosną wskutek tego, że oznacza się coraz większą liczb...
