Mówiąc o kierunkach zmian w Prawie wodnym, należy rozpocząć od dziewiątej nowelizacji, dokonanej przepisami ustawy z 12 grudnia 2003 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne (DzU nr 228, poz. 2250). Odnosi się ona w sumie do sześciu grup zagadnień i zasługuje na omówienie z co najmniej dwóch względów.

Po pierwsze, za jej przyczyną nastąpiło dostosowanie obowiązujących przepisów do niektórych, nieuwzględnionych wcześniej, wymagań płynących z prawa wspólnotowego. Po drugie, podjęta została próba rozwiązania problemu roli spółek wodnych w zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, której faktycznym efektem jest – wbrew zamierzeniom – zagmatwanie stanu prawnego.

Miejsce spółek wodnych
Toczącego się od 2001 r. sporu o miejsce spółek wodnych w świadczeniu usług objętych przepisami ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków dotyczą zmiany dokonane w art. 164, 166, 170, 171 i 173, dodanie art. 171a oraz uchylenie art. 212 ustawy – Prawo wodne. W myśl uzasadnienia do projektu ustawy nowe przepisy powinny usunąć istniejące wcześniej ograniczenia. Z uwagi na obecne w nich niejasności można wyrazić obawę, czy cel ten udało się osiągnąć. Jedno wydaje się pewne: spółki wodne mogą prowadzić działalność polegającą na zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków własnych członków (zrzeszonych w spółce osób). Nie jest natomiast jednoznaczne, w jakim zakresie mogą się one włączyć w działal...