Opady atmosferyczne są źródłem zasilania wód powierzchniowych i podziemnych, wykorzystywanych w życiu codziennym oraz do celów gospodarczych. Woda opadowa powinna podlegać szczególnej ochronie pod względem jakości i gromadzeniu na wypadek suszy oraz w celu zapobiegania powodzi, jako potencjalne zagrożenie.

Już starożytni filozofowie twierdzili, że źródłem energii dla obiegu wody w atmosferze i hydrosferze jest słońce. Jednak dopiero w czasach Odrodzenia Leonardo da Vinci (XV-XVI w.) przeprowadził obszerne studia nad naturą wody. Później wielu uczonych i myślicieli pracowało nad tymi zagadnieniami, ale dopiero rozwój geologii w XIX w. spowodował podjęcie studiów nad systemami rzek i jezior.
Woda na naszym globie uczestniczy w ciągłym procesie krążenia i przemian (nazywanym cyklem hydrologicznym), obejmującym atmosferę, oceany i ląd. Podstawą cyklu są przemiany fazowe wody, gdzie w każdym cyklu podlega ona przynajmniej dwóm (z fazy gazowej do stałej lub ciekłej i z powrotem w fazę gazową).

Rezerwuary wody
Światowe zasoby wody szacuje się na ok. 1,4 mld km3, z czego 94-97% (wg różnych źródeł) to wody oceaniczne, wody podziemne stanowią 1-4%, lodowce kontynentalne i górskie – 0,15-1,65%, wilgoć glebowa – 0,005%, a para wodna w atmosferze – 0,001%. Najuboższym rezerwuarem wodnym jest więc atmosfera. Zawiera ona pięciokrotnie mniej wody niż jest jej w glebie i ok. 100 tys. razy mniej niż w oceanach. Strefa klim...