Wdrażanie sieci ekologicznej Natura 2000 w Polsce
Różnorodność biologiczna odnoszona jest nie tylko do bogactwa gatunkowego, ale także do innych poziomów organizacji przyrody, zwłaszcza genetycznego i krajobrazowego. Ochrona różnorodności biologicznej ma więc sens tylko wtedy, kiedy realizowana jest w sposób kompleksowy na całym obszarze kraju, a nie tylko na wybranych fragmentach jego powierzchni. Dlatego konieczne są działania ochronne prowadzone także poza obszarami dotychczas prawnie chronionymi.
Udział Polski w ochronie różnorodności biologicznej w skali kontynentu europejskiego wynika z konieczności sprostania wymaganiom wynikającym z obowiązujących nasz kraj umów międzynarodowych, w szczególności „Konwencji o różnorodności biologicznej”, ogłoszonej podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 r. Działania w tym zakresie określa „Krajowa strategia ochrony i zrównoważonego użytkowania różnorodności biologicznej” wraz z „Programem działań”, zatwierdzona przez Radę Ministrów 25 lutego 2003 r. Podstawowe znaczenie mają w tym zakresie postanowienia wynikające z dwóch dyrektyw: w sprawie ochrony dzikich ptaków (tzw. dyrektywa ptasia1) i o ochronie siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (tzw. dyrektywa siedliskowa2).
Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000
Podstawowym zadanie...
