Usuwanie zanieczyszczeń przez minioczyszczalnie w Niemczech

Aby zminimalizować niekontrolowane obciążenie środowiska przez przydomowe oczyszczalnie ścieków (POŚ), Niemcy wprowadziły dość rygorystyczne normy dotyczące ich produkcji i stosowania. W 2002 r. weszły w życie w tym kraju nowe przepisy administracyjne.

Zgodnie z nimi, na terenach nieskanalizowanych, a posiadających zabudowę rozproszoną, władza wodna (odpowiednik polskiego starostwa powiatowego) na wniosek instytucji powołanej do odprowadzania i oczyszczania ścieków może, przy założeniu, że pozwalają na to warunki gruntowo-wodne, zwolnić ją z tego obowiązku.Oznacza to, iż obowiązek unieszkodliwiania ścieków zostaje przeniesiony na ich „producentów”, czyli właścicieli nieruchomości. W związku z tym, będą oni musieli samodzielnie wystąpić o pozwolenie na budowę i eksploatację oczyszczalni¹. Należy tutaj wspomnieć, iż akceptowane przez niemieckie urzędy wodne będą tylko takie rozwiązania POŚ, które opowiadają aktualnemu „stanowi techniki” (niem. allgemeine anerkannte Regeln der Technik), który określa norma EN 12566-3². Dodatkowo wytyczne wymiarowania, budowy i eksploatacji, a także dopuszczenia do produkcji oczyszczalni ścieków określane są przez Niemiecki Instytut ds. Konstrukcji Budowlanych (DIB). Jego odpowiednikiem, w przypadku POŚ, byłby w Polsce Instytut Ochrony Środowiska oraz Instytut Techniki Budowlanej.