Rzadko się zdarza, aby w jednym kwartale uchwalone zostały dwie nowelizacje do Ustawy z 29 stycznia 2004 r. — Prawo zamówień publicznych (DzU z 2007 r. nr 223, poz. 1655, z późn. zm.). W ostatnim numerze „Przeglądu Komunalnego” omówiona została ta z 5 listopada 2009 r. Szerszej analizy wymaga jednak nowelizacja uchwalona 2 grudnia 2009 r. (DzU nr 223, poz. 1778), która weszła w życie 29 stycznia 2010 r.

Jej główny cel to implementacja do prawa krajowego postanowień Dyrektywy 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 grudnia 2007 r. zmieniającej dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz. Urz. UE L 335 z 20 grudnia 2007 r.). W myśl postanowień tejże dyrektywy, państwa członkowskie mają obowiązek wprowadzenia m.in. obligatoryjnego zawieszenia zawarcia umowy o zamówienie publiczne w sytuacji, kiedy zostało wniesione odwołanie, wymogów dotyczących minimalnego terminu na wnoszenie środków odwoławczych oraz tzw. kar alternatywnych w przypadku odstąpienia od orzekania o bezskuteczności zawartej umowy.
 
Nowe definicje i delegacje ustawowe
Ustawa wprowadziła szeroki katalog zmian, m.in. odnośnie środków odwoławczych. Na początku warto jednak zwrócić uwagę na nowe definicje. Otóż nastąpiło zdefiniowanie kluczoweg...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?