Bor jest pierwiastkiem występującym we wszystkich komponentach środowiska – od atmosfery przez biosferę, hydrosferę po litosferę. Jest mikroelementem mającym istotny wpływ na rozwój roślin i zwierząt, jednak w zbyt wysokich stężeniach może negatywnie oddziaływać na zdrowie zwierząt i ludzi.

W związku z tym faktem, w ostatnich latach zwrócono szczególną uwagę na problem zanieczyszczenia związkami boru i rozpoczęto poszukiwania sposobów usuwania tego pierwiastka z wód. W literaturze zarówno krajowej, jak i zagranicznej szeroko są opisywane metody usuwania boru, takie jak wymiana jonowa z wykorzystaniem żywic jonowymiennych, odwrócona osmoza w warunkach wysokiego pH, adsorpcja z wykorzystaniem klinoptylolitu, węgla brunatnego lub odpadowego popiołu ze spalania węgla jako adsorbentów, a także elektroliza w warunkach wysokiego pH1-8. Z dostępnych opracowań dotyczących usuwania boru ze ścieków wynika, że najbardziej rozpowszechnionymi są metody łączące chemiczne strącanie i adsorpcję9, 10. Ich zaletą są małe koszty inwestycyjne i prosta eksploatacja, w porównaniu z metodami wykorzystującymi procesy wymiany jonowej, odwróconej osmozy czy elektrodializy. Te trudności w stosowaniu w przypadku oczyszczania dużych ilości ścieków o wysokich stężeniach zanieczyszczeń dyskwalifikuje je w zastosowaniach na skalę przemysłową. Odprowadzane do środowiska ścieki...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?