Gospodarka niskoemisyjna w Polsce: perspektywy
W jaki sposób Polska, kraj UE oraz członek OECD, może uczynić swą gospodarkę niskoemisyjną, odnosząc podobny sukces jak w przypadku wprowadzenia gospodarki rynkowej we wczesnych latach 90. XX w.? Między innymi na to pytanie można znaleźć odpowiedź w Raporcie Banku Światowego pn. „Transformacja w kierunku gospodarki niskoemisyjnej w Polsce1”.
Polska nie należy do największych emitentów gazów cieplarnianych w skali światowej, jednak jej gospodarkę charakteryzuje jeden z najwyższych, relatywnie do wielkości PKB, poziomów emisji CO2 w Unii Europejskiej. Udział Polski w światowej emisji gazów cieplarnianych wynosi zaledwie 1%, a wielkość emisji w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest zbliżona do średniej w całej UE. Dobroczynnym skutkiem transformacji polskiej gospodarki, zapoczątkowanej w 1989 r., był gwałtowny spadek wielkości emisji gazów cieplarnianych. W ostatnich latach miał jednak miejsce powrót do dodatniej zależności między wzrostem gospodarczym a wielkością emisji. Dominującą rolę w Polsce odgrywa sektor wytwarzania energii, który bazuje na węglu. Ponad 90% energii elektrycznej wytwarzane jest z węgla kamiennego i brunatnego, których udział jest najwyższy w całej UE i odbiega od obserwowanego zarówno w Europie, jak i na świecie (rys. 1). Ponadto bardzo wysoką dynamikę wzrostu wielkości emisji w Polsce odnotowa...
