Zmiana w prawie i świadomości
Raport Najwyższej Izby Kontroli na temat funkcjonowania parków krajobrazowych w Polsce obnażył smutną prawdę – parki przegrywają z presją inwestycyjną i osadniczą lokalnych społeczności. Czy to oznacza, że obowiązujące przepisy w niedostatecznym stopniu gwarantują dobre działanie tych form ochrony przyrody w naszym kraju? Jak można temu zapobiec?
Trudno nie zgodzić się z opinią, iż obowiązujące w Polsce przepisy prawa nie chronią w sposób wystarczający wszystkich wartości, które powinny być chronione w granicach parków krajobrazowych. W szczególności brakuje efektywnych instrumentów ochrony krajobrazu. Zakazy, jakie mogą być wprowadzane na obszarze parków krajobrazowych, nie są w stanie całkowicie wyeliminować lub znacząco ograniczyć rzeczywistych zagrożeń dla walorów obszarów, na których utworzono tę formę ochrony przyrody. Ochronę utrudnia także niedoskonały system krajowego planowania przestrzennego, m.in. ze względu na brak realnego znaczenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz powszechny niedobór miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jako wiążących aktów lokalnego prawa. Ministerstwo Środowiska dostrzega potrzebę nowelizacji przepisów w zakresie ochrony krajobrazu. Stosowne prace nad zmianami w ustawie o ochronie przyrody pla...