Interpretacja art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo ochrony środowiska (P.o.ś.), odnoszącego się do działań ratowniczych, może rodzić szereg wątpliwości. Jaki jest cel i sens przyjęcia tej regulacji?

Ustawa P.o.ś. w art. 298 przewiduje m.in., że wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza administracyjną karę pieniężną w przypadku przekroczenia ilości bądź rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza albo warunków dotyczących ilości ścieków, ich stanu i składu. Kara zostanie również nałożona w przypadku przekroczenia minimalnej procentowej redukcji stężeń substancji w ściekach oraz masy substancji w odprowadzanych ściekach, przypadającej na jednostkę masy wykorzystanego surowca, materiału, paliwa lub wytworzonego produktu.

Siła wyższa

Warunkiem koniecznym jest w tym przypadku określenie tych parametrów w specjalnej decyzji administracyjnej, tzw. pozwoleniu emisyjnym, którym może być pozwolenie zintegrowane, pozwolenie wodnoprawne lub pozwolenie na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza (art. 181 P.o.ś.). Ustawa P.o.ś. nie przewiduje wyraźnie wyjątków od takiej sytuacji. Jest to zatem przypadek obiektywnej odpowiedzialności represyjnej. Oznacza to brak konieczności ustalenia winy prowadzącego instalację, a w pewnych okolicznościach nawet wykazania związku przyczynowego pomiędzy zaistniałym naruszeniem a eksploatacją instalacji. Obojętne jest też, czy eksploatacja instalacji następuje w stanie bezprawn...