Znaczącym instrumentem ochrony krajobrazu mogą być oceny oddziaływania na środowisko ? zarówno dokumentów o charakterze strategicznym, jak i przedsięwzięć mogących wywierać wpływ na środowisko.

Instytucja oceny oddziaływania na środowisko (o.o.ś.) jako uniwersalnego środka prewencyjnego w ochronie środowiska wywodzi się z amerykańskiej ustawy o narodowej polityce ochrony środowiska (National Enviromental Policy Act) z 1969 r. Na przestrzeni lat uzyskała ona stabilną pozycję w systemach prawnych ochrony środowiska na całym świecie. W miarę upływu czasu wykształcił się międzynarodowy wzorzec oceny oddziaływania na środowisko, według którego najlepiej spełnia ona swoją funkcję ? instrumentu kompleksowej i prewencyjnej polityki ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju ? jeśli jest traktowana jako procedura z udziałem społeczeństwa1.

Instytucja ocen oddziaływania przedsięwzięć na środowisko została przyjęta w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (EWG) w połowie lat 80. XX w. dyrektywą Rady 85/337/EWG z 27 czerwca 1985 r. i nadal funkcjonuje w Unii Europejskiej (UE) ? w tekście jednolitym, jako Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. Kilkanaście lat później ukazała się Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE z 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i program...