Do rodzaju indygowiec (Indigofera) w obrębie rodziny bobowatych (Fabaceae) należy ok. 400 gatunków krzewów, w stanie naturalnym występujących na obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Dlatego w Europie Środkowej, w tym w Polsce, można próbować uprawiać zaledwie kilka gatunków, obecnie znajdujących się w niewielu polskich ogrodach botanicznych. Ale cykl ten poświęcony jest właśnie krzewom mało znanym, zatem i te warto krótko opisać. Indygowce to rośliny o ozdobnych kwiatach i użytkowe. Niektóre gatunki przez tysiące lat były źródłem najważniejszego barwnika naturalnego ? niebieskiego indygo. Barwnik ten miał duże znaczenie dla światowej gospodarki. Obecnie stosowany jest syntetyczny.

Gatunki

W niektórych polskich szkółkach jest rozmnażany indygowiec Gerarda (I. heterantha Wallich ex Brandis, syn. I. gerardiana Graham), i od niego zaczynam krótki opis indygowców, które można próbować uprawiać w naszym kraju. Indygowiec Gerarda jest gęsto rozgałęzionym krzewem o wysokości 1-2 m, o lekko prążkowanych, owłosionych pędach. Pokrywają je pojedynczo nieparzystozłożone liście o długości 5-10 cm, z 13-21 parami listków o barwie jasnozielonej o delikatnie błękitnawym odcieniu. Liście opadają przed zimą, a w kątach liści złożonych, na pędach tegorocznych, wyrastają groniaste kwiatostany o długości do 15 cm, składające się z różowo-purpurowych kwiatów o długości ok. 1 cm. Kwitnienie trwa długo ? od ko...