Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady realizacji, konstytucyjnie gwarantowanego, prawa dostępu do informacji publicznej jest, obowiązująca już od ponad 15 lat, ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (DzU z 2016 r. poz. 1764).


Zakres podmiotowy ustawy o dostępie do informacji publicznej (u.d.i.p.) określony został w art. 4 ust. 1 tego aktu prawnego. Zgodnie z tym przepisem, zobowiązane do udostępniania informacji są m.in. władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, a także osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Przez lata obowiązywania ustawy zarówno w judykaturze, jak i w poglądach doktryny wypracowany został jednolity pogląd, w świetle którego podmiotami zobowiązanymi do udostępniania informacji publicznej, w trybie i na zasadach określonych w u.d.i.p., są również spółki prawa handlowego realizujące zadania publiczne, w tym, z racji ich struktury własnościowej i celu tworzenia, oczywiście spółki komunalne (por. np. wyrok NSA z 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OSK 2994/13). Wynikać ma to z faktu, iż realizują one zadania publiczne będące zadaniami własnymi gminy i przez udział gminy w strukturze właścicielskiej dysponują funduszami publicznymi1, 2. Transparentne w omawianym zakresie jest m.in. stanowisko NSA, kt...