Wykładnia, czyli interpretacja prawa, to zespół operacji myślowych, których celem jest ustalenie właściwego znaczenia przepisów prawa. Może być ona prowadzona dla różnych celów, jednak głównie dla osiągnięcia na tyle precyzyjnego rozumienia treści przepisów, aby możliwe było ? w oparciu o nie i zbudowane na ich podstawie normy prawne ? podjęcie danego rozstrzygnięcia.

Wyróżnia się różne sposoby prowadzenia wykładni. Za wyjściową i najważniejszą uznawana jest wykładnia językowa, polegająca na stosowaniu pewnych dyrektyw, wskazujących sposób ustalania znaczenia przepisów i norm prawnych ze względu na ich kontekst językowy. Z reguły uważa się, że pozytywny wynik wykładni językowej, czyli ?zrozumienie? treści przepisu, wyłącza konieczność stosowania innych rodzajów wykładni. Jednak w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego pojawia się pogląd, że nawet w przypadku stwierdzenia, że wykładnia językowa dała zadowalający rezultat, warto odwołać się do innych metod wykładni, bo w szczególnych przypadkach może się okazać konieczna weryfikacja treści normy. Takie odwołanie do innych metod wykładni może dotyczyć w szczególności wykładni celowościowej, w ramach której interpretator odwołuje się do celu, jaki prawodawca chciał osiągnąć, konstruując dany przepis i regulację prawną ten przepis obejmującą. Wymaga to wówczas zidentyfikowania tych celów, a z reguły jednym z najważniejszych jest ochrona pewnych wartości.

Ochrona dóbr

...