W pogoni gmin za inwestorami, a ich władz za głosami wyborców zawiązała się zależność sprzyjająca niekontrolowanej urbanizacji, obejmująca właścicieli gruntów i potencjalnych inwestorów (deweloperów i inwestorów indywidualnych), wspierana przez organy gminy i urzędników.

Problemy w procesach urbanizacji i metropolizacji

W świetle prawa obowiązującego w Polsce sprawy z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego są głównie zadaniem własnym gminy, czyli jednostki samorządu terytorialnego najniższego szczebla (art. 7 ust. 1 pkt 1 Ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ? t.j. DzU z 2016 r. poz. 446). Jednocześnie prawo to nie dało gminie, jako głównemu odpowiedzialnemu za ład przestrzenny, odpowiednich uprawnień do prowadzenia aktywnej polityki przestrzennej i rozwojowej. Instrumenty planowania przestrzennego pełnią jedynie funkcję ochronną, a nie prorozwojową.

Za główne problemy w zakresie polskiego mieszkalnictwa można uznać1:

  • brak racjonalnego rozmieszczenia zabudowy mieszkaniowej,
  • niedostateczne wyposażenie w infrastrukturę urbanistyczną,
  • zły stan techniczny większości zasobu mieszkaniowego w centrach miast.

Brak racjonalnego rozmieszczenia zabudowy mieszkaniowej jest wynikiem rozproszonej i niezrównoważonej ekspansji osadniczej. Nieracjonalne rozproszenie zabudowy skazuje tworzone struktury mieszkaniowe na niedostateczne ...