Tytuł wieloczęściowej normy PN-EN 1176 brzmi: „Wyposażenie placów zabaw i nawierzchnie”. Już po nim można się zorientować, że bezpieczeństwo dzieci zależy nie tylko od odpowiedniej konstrukcji wyposażenia, ale także od nawierzchni wokół.

Według różnych źródeł, stosowanie odpowiednich podłoży jest wręcz kluczową kwestią, ponieważ upadek z wysokości może wiązać się z urazami.

Aby dobrze zrozumieć zasady stosowania nawierzchni na placach zabaw, warto na chwilę wrócić do poprzedniej części artykułu, w której wyjaśniłem, czym są przestrzeń upadku i wysokość swobodnego upadku (WSU). Przypomnę, że przestrzeń upadku wyznacza się wokół urządzenia, ponad nawierzchnią, i jest to trójwymiarowy obszar, na który użytkownik może spaść z urządzenia. Zasięg przestrzeni zależy od WSU, bo im urządzenie wyższe, tym dalej użytkownik może od niego upaść. Również zakres stosowania i wymagana skuteczność amortyzacji nawierzchni są zależne od WSU. Jeżeli chodzi o zasięg, to w uproszczeniu można powiedzieć, że nawierzchnie amortyzujące stosuje się pod przestrzenią upadku. Jak należy oszacować wymagane wartości, bardzo szczegółowo wyjaśniłem w poprzednim artykule.

Informacje o wysokości swobodnego upadku i wymaganiach względem nawierzchni inwestor powinien otrzymać jeszcze przed złożeniem zamówienia. Pozwala to zapobiec sytuacji, gdy cały   budże...