Prawo o odbudowie zasobów przyrodniczych

Ustawa powinna zapoczątkować proces ciągłej i trwałej odbudowy przyrody na całym obszarze lądowym i morskim UE. Jako cel ogólny, który ma zostać osiągnięty na szczeblu UE, państwa członkowskie wprowadzą środki odbudowy na co najmniej 20 proc. obszarów lądowych UE i 20 proc. jej mórz do 2030 r. Do 2050 r. środki takie powinny zostać wprowadzone w odniesieniu do wszystkich ekosystemów, które wymagają odbudowy.

Cele szczegółowe

Przepisy pomogą UE i jej państwom członkowskim w osiągnięciu celu w zakresie odbudowy, do którego zobowiązały się w ramach globalnych ram różnorodności biologicznej z Kunming-Montréal podczas COP15 w grudniu 2022 r. Działania krajowe na rzecz zapewnienia, aby ekosystemy stały się zdrowe i produktywne.

Różne cele w zakresie odbudowy będą miały zastosowanie do różnych ekosystemów, a państwa członkowskie zadecydują o konkretnych środkach, które będą miały zastosowanie na ich terytoriach. W tym celu opracują krajowe plany odbudowy, uwzględniające potrzeby i środki w zakresie odbudowy dostosowane do kontekstu lokalnego oraz harmonogram ich realizacji. Opracują one te plany z udziałem społeczności lokalnych i społeczeństwa obywatelskiego. Należy dążyć do synergii z łagodzeniem zmiany klimatu, przystosowaniem się do niej i zapobieganiem klęskom żywiołowym, a także z rolnictwem i leśnictwem.

Cele szczegółowe dotyczące różnych ekosystemów obejmą na przykład poprawę stanu kluczowych siedlisk lądowych i morskich w UE, ekosystemów miejskich, rzek i równin zalewowych lub poprawę różnorodności owadów zapylających.

Kolejne kroki

Parlament Europejski i Rada będą teraz musiały formalnie przyjąć nowe rozporządzenie. Po tym terminie wejdzie ona w życie 20 dni po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym UE. Następnie państwa członkowskie będą musiały przedłożyć KE swój pierwszy plan odbudowy zasobów przyrodniczych w ciągu dwóch lat od wejścia w życie.

Kontekst ogólny

Koszt ekonomiczny degradacji przyrody jest bardzo wysoki, podczas gdy każde euro wydane na odbudowę może przynieść zwrot z inwestycji w wysokości ponad 8 euro, w zależności od ekosystemu. Tylko zdrowe i wydajne ekosystemy mogą zapewnić wiele usług, od których wszyscy jesteśmy zależni, w tym odporność na klęski żywiołowe, takie jak susze i powodzie, a także długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe.

Pomimo unijnych i międzynarodowych wysiłków utrata różnorodności biologicznej i degradacja ekosystemów nadal postępuje w alarmującym tempie, co szkodzi ludziom, gospodarce, przyrodzie i klimatowi. Obecnie, wg ok. 80 proc. ocen stanu ochrony europejskich typów siedlisk znajduje się w złym lub złym stanie, a wiele z nich jeszcze się pogarsza. Dotychczasowe wysiłki na rzecz ochrony i zachowania przyrody nie były w stanie odwrócić tej niepokojącej tendencji. Badania takie jak sprawozdanie Europejskiej Agencji Środowiska na temat stanu przyrody w UE z 2018 r. lub prace Międzyrządowej Platformy Naukowo-Politycznej w sprawie Różnorodności Biologicznej i Funkcjonowania Ekosystemów (IPBES) pokazują, że europejskie ekosystemy znajdują się pod coraz większą presją. Zwłaszcza ze względu na użytkowanie gruntów i wiązane z użytkowaniem gruntów, oraz cierpią z powodu zmiany klimatu i innych zagrożeń, takich jak zanieczyszczenie substancjami biogennymi z powodu nadmiernego stosowania nawozów i środków chemicznych.

22 czerwca 2022r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący ustawy o odbudowie zasobów przyrodniczych. Prawo to jest kluczowym elementem Europejskiego Zielonego Ładu i unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej i opiera się na obowiązujących przepisach.