Ponad 300 osób uczestniczy w konferencji dotyczącej termicznego przekształcania odpadów. Środowy dzień to raj dla specjalistów od technologii. Panele prowadzili Szymon Cegielski (Europejska Federacja Gospodarki Odpadami, PreZero Zielona Energia) oraz prof. dr hab. inż. Grzegorz Wielgosiński (Politechnika Łódzka). „Czynniki wpływające na emisje pyłów w filtrach workowych”; „Suwnice chwytakowe do transportu odpadów w magazynie bunkra oraz inne urządzenia dźwignicowe w ITPO”; „Maksymalizacja poziomów odzysku wartościowych frakcji materiałowych przed procesami spalania”. Wymieniliśmy tylko kilka z porannych tematów. Prezentowane rozwiązania są bardzo ciekawe, o szczegółach być może przy innych publikacjach na Portalu Komunalnym i w czasopiśmie Energia i Recykling.
Powrót do przeszłości
Jednak na samym początku II dnia znów sięgnęliśmy do historii. Dr hab. inż. Tadeusz Pająk, prof. AGH, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie sięgnął do roku 1996. Właśnie wtedy Wydział Architektury Gminy Warszawa-Targówek wydał decyzję nr 217/96 dotyczącą zatwierdzenia projektów budowlanych i pozwolenia na budowę ZUSOK, a miejscowy burmistrz wydał ostateczne pozwolenie. W porównaniu do obecnego ZUSOK-u doszło do niesamowitego skoku technologicznego.
Eksploatacja ZUSOK 1996 udowodniła, że zakład był i jest bezpieczny dla środowiska. – Niestety, jak dla potrzeb Warszawy zdecydowanie nie spełniał potrzeb mieszkańców stolicy. Mająca obecnie miejsce daleko zaawansowana rozbudowa realizowana jest w zupełnie innej epoce. I to zarówno w odniesieniu do aktualnych uwarunkowań prawnych, obecnych konkluzji BAT, stanu techniki, jak i wymagań związanych z transformacją energetyczną i ochroną klimatu – mówił dr hab. inż. Tadeusz Pająk.
Decyzja administracyjna
Wspomniany wyżej prof. Wielgosiński mówił na temat „szkodliwości” spalarni. W społeczeństwie funkcjonuje wiele mitów, powodujących liczne protesty społeczne związane z budową ITPO. Jednak jak powiedział ekspert… – Co do zasady – organ (wójt, burmistrz, prezydent) nie może odmówić wydania decyzji środowiskowej ze względu na protesty społeczne. Chyba że przeciwnikom inwestycji uda się doprowadzić do rozpisania referendum. W tego rodzaju wyrażaniu opinii bierze udział maksimum 20 proc. mieszkańców, z których ok. 80-90 proc. jest przeciwnych budowy spalarni. Przy takich sytuacjach przeważnie organ wydaje decyzję odmowną licząc się z tym, że SKO zwróci sprawę do ponownego rozpatrzenia. Tyle że ponowne rozpatrzenie będzie dopiero za kilka miesięcy, w obecnej sytuacji prawdopodobnie po wyborach samorządowych – mówił Wielgosiński.
I zaraz dodał: – Skierowanie skargi do WSA na wydane pozwolenie na budowę zazwyczaj nie stanowi przeszkody dla rozpoczęcia procesu inwestycyjnego (budowy) instalacji. Kluczowym jest, aby raport o oddziaływaniu na środowisko był kompletny i bezbłędny, a projekt budowlany zgodny z decyzją środowiskową.
Starcie z przeciwnikami
Niezwykle ciekawa była również dyskusja “Nowe instalacje w starciu z przeciwnikami inwestycji”. Marek Mrówczyński (Instalmedia) powiedział, że brakuje kampanii ogólnopolskiej tak jak jest to przy okazji atomu. To pozwoliłoby inwestorom odzyskać pieniądze przeznaczone na tego rodzaju działania.
– Protesty będą, nie da się ich uniknąć. Kwestia dotyczy ich zasięgu, zarówno w aspekcie społecznym jak i oddziaływania na władze lokalne. Większość społeczeństwa jest przychylna inwestycjom, ale w sposób “niemy”. Z przekazem do ludzi trzeba wyjść zanim pojawią się różnego rodzaju działania przeciwników ITPO. Należy prowadzić szeroką komunikację informacyjną, by ten kto chce łatwo uzyskał informacje o inwestycji. Przekonać, że jest ona transparentna. Chodzi o spokój społeczny – dodał Piotr Talaga, redaktor naczelny wydawnictw w Abrysie.
Skorzystać z fachowej pomocy
– Jedynym krajem, w którym właściwie nie ma problemu ze spalarniami jest Szwajcaria. Zatem to problem ogólnoeuropejski. Musimy długo tłumaczyć często zawiłe kwestie w sposób prosty, będąc wcześniej zasypanym wieloma dokumentami. Robimy dobrą pracę, proszę zauważyć, że spalarnie są często zwiedzane, jednak ta praca powinna być wykonywana permanentnie – powiedziała Marta Guerin z CEWEP.
Ważną rolę odgrywa oddanie komunikacji fachowcom. – Najchętniej bym wyłączył ze wszelkiej komunikacji social media. Niestety, nie da się, więc korzystamy z fachowej pomocy – dodał Marcin Benbenek, prezes Kom-Eko.
– Reprezentujemy Wielką grę a adwersarzy Familiadę. Musimy mieć grubą skórę. Mamy do czynienia z kilkoma grupami odbiorców – osoby, które po prostu czegoś nie wiedzą, ale i grupy współfinansowane przez podmioty z jednego z krajów skandynawskich. Plus lokalni “protestanci” – obrazowo tłumaczył Michał Dąbrowski, przewodniczący rady Polskiej Izby Gospodarki Odpadami.
– Mam czasami wątpliwości, czy komentować posty w social mediach na omawiane tematy. Często muszę odpowiadać na te same pytania, te same argumenty, a moje działania zwiększają zasięgi. Z drugiej strony, ciężko pozostawiać je bez reakcji – dopowiedział prof. Grzegorz Wielgosiński.
Rozmowy kuluarowe
Tego rodzaju konferencje to również okazja do wielu rozmów kuluarowych. W specjalnie wydzielonej strefie można było nie tylko napić się kawy i zjeść ciastko, ale przede wszystkim poświęcić czas na rozmowy biznesowe oraz poszerzać wiedzę w mniejszym towarzystwie niż na sali konferencyjnej pytając ekspertów o szczegóły.
Uczestnicy konferencji skwapliwie z tego korzystali a o efektach rozmów świadczyły uśmiechy zadowolenia. Redakcja Portalu Komunalnego oczywiście uważanie „nadstawiała uszy”, jednak z oczywistych względów nie możemy pisać o szczegółach. Jeśli ktoś jest jednak bardzo ciekawy, zapraszamy na kolejne konferencje wydawnictwa Abrys. Szczegóły można znaleźć na stronie webinaria.abrys.pl
Jubileuszowa konferencja “Termiczne przekształcanie odpadów”. Dzień I
Komentarze (0)