Toaleta to nie śmietnik, czyli Światowy Dzień Toalet

Założycielem WTO jest Jack Sim, który co roku organizował konferencje pn.: “World Toilet Summit” (Światowy Szczyt Toaletowy). Konferencje te odbyły się w 2001 roku w Singapurze, a potem kolejno w Seulu (Korea Południowa – 2002), Tajpej (Tajwan – 2003), Pekinie (Chiny – 2004) oraz Belfaście (Irlandia Płn. – 2005).

W 2013 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło natomiast projekt A/67/L.75 pn.: “Urządzenia sanitarne dla wszystkich” i rezolucję A/RES/67/29, a także wyznaczyło oficjalnie święto na 19 listopada. Obecnie jego obchody koordynuje Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wody (sng.: UN-Water ), we współpracy z rządami różnych państw świata.

Promocja higieny i prawidłowego korzystania  

Przy okazji światowego Dnia Toalety promuje się różnego rodzaju inicjatywy propagujące higienę, zapobieganie i zwalczanie chorób zakaźnych, a także zasady prawidłowego utrzymania i korzystania z toalet.

Szczególnie ta ostania kwestia jest przedmiotem dużego zainteresowania ze strony przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych. Chodzi przede wszystkim o problemy związane z nieprawidłowym korzystaniem z toalet i urządzeń sanitarnych, a przede wszystkim wrzucaniem do nich przedmiotów i materiałów, które nie tylko zapychają sieci i uszkadzają urządzenia, ale też powodują niebezpieczne dla życia i zdrowia ludzi sytuacje polegające na niekontrolowanym wybijaniu nieczystości lub tzw. cofkach z zalewaniem posesji, piwnic i garaży włącznie.

Toaleta nie jest śmietnikiem

Pisaliśmy już o tym wielokrotnie, a hasło: “toaleta to nie śmietnik” to trafne ujęcie tego tematu. Czego zatem pod żadnym pozorem nie wolno wrzucać do toalet:

• waty, podpasek, włosów, nawilżanych chusteczek, patyczków do czyszczenia uszu, pieluch, tamponów, części garderoby, w tym rajstop, szmat, bandaży, pieluch – materiały higieniczne wykonane są z tworzyw, które nie rozpuszczają się w wodzie, pęcznieją i nie ulegają rozdrobnieniu. W efekcie prowadzą do zatkania odpływu toalety, pionów kanalizacyjnych oraz poważnie zakłócają procesy technologiczne oczyszczania ścieków.
• materiałów nierozpuszczalnych w wodzie tj. ręczników papierowych, gazet, niedopałków papierosów,
• igieł – które stanowią źródło niebezpieczeństwa dla pracowników sieci kanalizacyjnej,
• substancji chemicznych tj. kwasów i zasad, farb, lakierów, impregnatów, środków ochrony roślin oraz lekarstw, gdyż mogą być one niebezpieczne dla mikroorganizmów odpowiadających za oczyszczanie ścieków w oczyszczalni,
• gruzu, zaprawy cementowej i innych materiałów budowlanych,
• tłuszczów, zużytych olejów (w tym silnikowych), które oblepiając ściany przewodów stopniowo zmniejszają ich średnicę, prowadząc do zatorów,
• substancji palnych i wybuchowych, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu,
• ścieków zawierających chorobotwórcze drobnoustroje pochodzące ze szpitali, stacji krwiodawstwa oraz zakładów leczniczych dla zwierząt,
• resztek jedzenia, obierek, kości – w sieci przyciągają szczury – a te przenoszą choroby oraz powodują szkody w infrastrukturze.
• toreb foliowych, opakowań po kostkach WC – mogą w znacznym stopniu mogą ograniczyć przepustowość i wydajność sieci,
• fusów po kawie i herbacie, tłuszczy i olejów, które w kontakcie z zimną wodą tężeją w rurach i zmniejszają ich średnicę. Odkładają się na przewodach kanalizacji sanitarnej oraz łączą się z innymi nieczystościami, tworząc nieprzepuszczalną bryłę. 

Awarie pompowni ścieków 

Dodajmy, że wyżej wymienione materiały, jeśli nawet nie zatkają po drodze światła kanału, to z pewnością w pewnym momencie dostaną się do pompowni ścieków, a tam potrafią tak zapchać urządzenia, że nie są one w stanie pompować ścieków i dochodzi do awarii. W efekcie może to prowadzić do zalań fekaliami najniżej podłączonych nieruchomości w zlewni.

Lekceważenie podstawowych zasad 

Niestety też, pomimo opisów graficznych na opakowaniach informujących o konieczności wyrzucenia do kosza na śmieci, użytkownicy najczęściej wybierają toalety i doprowadzają w konsekwencji do awarii urządzeń.

W takich przypadkach, jak zauważają wodociągowcy, czasami wystarczy oczyszczenie wirnika pompy, a czasem potrzebny jest remont urządzenia. Dzieje się tak dlatego, że wiry tworzone pod pompami sprawiają, że chusteczki zwijają są w warkocze. To bardzo mocne sploty, których wycinanie jest problematyczne. Nawet nożami.

Worki foliowe, tampony a nawet gruz i lakiery

Pracownicy wielu przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych zauważają, że do toalet wyrzucane są także worki foliowe i reklamówki, tampony, podpaski i patyczki kosmetyczne. To jednak nie koniec listy. Do sieci trafia bowiem także gruz, cement, lakiery i inne chemikalia.

Zdecydowana większość tych niepożądanych śmieci dostaje się do kanalizacji z domowych muszli klozetowych bądź zlewów kuchennych. Większe odpady wrzucane są po odsunięciu włazu bezpośrednio do studni kanalizacyjnych.

Zatory, zalania, niebezpieczeństwo i straty  

W efekcie, często konieczne jest usuwanie zatorów, bo ich skutkiem może być cofnięcie się ścieków i zalanie mieszkań, piwnic, ogrodów lub ulic. Tego rodzaju zjawiska powodują duże straty materialne. Są uciążliwe dla mieszkańców i bardzo szkodliwe dla środowiska naturalnego. A jeśli chodzi o oczyszczalnie ścieków to odpady typu chemicznego w szczególności negatywnie wpływają na prace ciągu biologicznego.