Modele klimatyczne opracowane na potrzeby planów adaptacji polskich miast do zmian klimatu wskazują, że niezależnie od występowania na ich obszarze zjawisk o charakterze katastroficznym, takich jak deszcze nawalne, burze czy przedłużające się okresy suche, to stres cieplny będzie głównym czynnikiem środowiskowym zagrażającym zdrowiu mieszkańców.

We wszystkich scenariuszach klimatycznych przewiduje się dalszy wzrost średniej rocznej temperatury powietrza atmosferycznego do końca obecnego stulecia. Dni z temperaturą przekraczającą 25˚C – niebezpieczną szczególnie dla dzieci i osób starszych – będą występować częściej w miastach europejskich. Szacuje się, że do końca XXI w. taka temperatura może być odczuwalna w ścisłych centrach miast nawet przez 4 miesiące w roku. W Polsce prawdopodobnie wzrost temperatury będzie wiązał się z niewielkimi zmianami rocznej sumy opadów i spadkiem wilgotności względnej. Stąd też potrzeba konkretnych działań podejmowanych na terenie miast.

Efekt miejskiej wyspy ciepła

Obserwowane i prognozowane tendencje zmian klimatu w skali miasta oznaczają konieczność zacienienia i schłodzenia dużej części przestrzeni publicznych, szczególnie tych położonych w pobliżu miejsc zamieszkania, szkół, ośrodków zdrowia czy węzłów komunikacyjnych: obszar&...