Chociaż wiedza oparta na podstawach naukowych i technologie stosowane dla ochrony i poznania różnorodności biologicznej, jej wartości, funkcji, stanu i kierunków zmian, a także konsekwencji jej utraty, są ulepszane, to jednak nie są szeroko rozpowszechniane, przenoszone, a zwłaszcza stosowane. O działaniach tych nie decydują eksperci, ale niemający o tym żadnego pojęcia politycy. Zapadające decyzje nie mają nic wspólnego z fachowością i podejmowane są w polityce bez wartości. Jak zawrócić z tej zgubnej drogi?

W 2019 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję określającą lata 2021–2030 jako „Dekadę restytucji ekosystemów”. Zintensyfikowanie odbudowy zdegradowanych i zniszczonych ekosystemów uznano za sprawdzony środek mogący ograniczyć kryzys klimatyczny. Restytucja ekosystemów ma przyczynić się do walki z ubóstwem oraz zachowania różnorodności biologicznej. Za priorytetowe działania w tym zakresie uważa się umacnianie globalnych, regionalnych, krajowych i lokalnych zobowiązań oraz działań zorientowanych na zapobieganie, powstrzymywanie i odwracanie skutków degradacji ekosystemów oraz wykorzystanie wiedzy na temat udanej odbudowy ekosystemów w programach edukacyjnych oraz we wszystkich procesach decyzyjnych sektora publicznego i prywatn...