KE vs. Polska w sprawie recyklingu pojazdów

Dyrektywa w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji ma na celu zapewnienie demontażu i recyklingu pojazdów w sposób bardziej przyjazny dla środowiska. Dyrektywa ustanawia przejrzyste cele ilościowe w zakresie ponownego użycia, recyklingu i odzysku pojazdów i ich części, zmuszając producentów do produkcji nowych pojazdów z uwzględnieniem ich ostatecznego recyklingu. W 2009 r., stwierdziwszy pewne niedociągnięcia w ustawodawstwie polskim w tej dziedzinie, Komisja wszczęła postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Wiele zagadnień zostało następnie uregulowanych, a w 2012 r. wydano uzasadnioną opinię dotyczącą wciąż nierozwiązanych problemów.

Polska przyznała się do większości braków wskazanych przez Komisję, wyjaśniając, że kwestie te zostaną rozwiązane przez wprowadzenie nowych przepisów w 2013 r., jak dotąd jednak nie pojawiły się żadne dalsze zmiany. Z uwagi na występujące nadal problemy w stosownych polskich przepisach, które na przykład nie zawierają żadnego zobowiązania do zbiórki zużytych części zamiennych (tj. części, które nie mogą być ponownie wykorzystane, a więc muszą zostać poddane recyklingowi), a także dyskryminują pojazdy, które nie zostały zarejestrowane w Polsce, wystosowano pozew do Trybunału. Projekty aktów prawnych zmierzających do naprawy tych braków nie zostały jak dotąd uchwalone.