Kierunki decyzji w polityce energetycznej państwa wyznaczają obecnie dwa strategiczne dokumenty ramowe. Są to: Polityka energetyczna Polski, która jest obecnie na etapie aktualizacji, oraz Strategia odpowiedzialnego rozwoju. Uzupełnieniem tych dokumentów ma być Krajowy plan na rzecz energii i klimatu.
Projekt dokumentu przedstawia założenia i cele oraz polityki w pięciu obszarach: bezpieczeństwa energetycznego, wewnętrznego rynku energii, efektywności energetycznej, obniżenia emisyjności oraz badań naukowych, innowacji i konkurencyjności.
60 proc. udziału węgla nawet do 2040 r.
Plan przewiduje utrzymanie w Polsce znaczącej roli węgla. Chociaż prognozowany jest wzrost zapotrzebowania na energię, ale stopniowo w Polsce dochodzić będzie do spadku procentowego udziału węgla w strukturze wytwarzania energii elektrycznej do ok. 60 proc. w 2030 r. Ten trend ma utrzymywać się w kolejnym dziesięcioleciu, tj. do 2040 r.
Rząd deklaruje, że Polska będzie stawiać na dywersyfikację nośników energii sukcesywnie zwiększając udział OZE (którego rola w elektroenergetyce zwiększana będzie głównie za sprawą dwóch technologii: energetyki wiatrowej oraz fotowoltaiki), jak również wprowadzając do bilansu energetycznego energetykę jądrową.
Obszarem priorytetowym, najważniejszym z perspektywy stabilnego rozwoju gospodarczego kraju, jest bezpieczeństwo energetyczne. Musi być ono realizowane w dwóch głównych sferach tj. wytwarzania energii elektrycznej oraz dostaw gazu i ropy naftowej. W ramach tej pierwszej Polska podejmuje działania w celu zapewnienia stabilności i ciągłości produkcji energii elektrycznej – opartej na krajowych nośnikach energii – która ma za zadanie zaspokoić popyt wewnętrzny.
Kogeneracja, OZE, elektrownie jądrowe
Dodatkowo prowadzone są działania mające na celu wsparcie rozwoju wysokosprawnej kogeneracji i odnawialnych źródeł energii, jak również wdrożenie energetyki jądrowej. Nie ma jeszcze decyzji co do budowy elektrowni jądrowej i jej lokalizacji, ale obecny rząd stanowczo zmierza w tym kierunku, zapowiadając uruchomienie pierwszego bloku jądrowego do 2033 r.
W zakresie rynku gazu kwestie bezpieczeństwa dostaw na płaszczyźnie legislacyjnej regulują zapisy ustawy Prawo energetyczne, która jest sukcesywnie dostosowywana pod kątem zapewnienia dalszej dywersyfikacji źródeł. Jedną z regulacji wspierających ten kierunek jest tzw. rozporządzenie regulacyjne. Określa ono maksymalny udział gazu ziemnego importowanego przez przedsiębiorstwo energetyczne z jednego źródła w danym roku kalendarzowym. Do 2022 roku udział ten może stanowić 70 proc., jednak od stycznia 2023 r. nie będzie mógł przekroczyć 33 proc.
Uwagi do projektu KPEiK można składać do 18 lutego 2019 r.
Komentarze (0)