Planowanie i projektowanie miast XXI wieku wymaga wykorzystania zdobyczy klimatologii urbanistycznej, ekohydrologii i inżynierii ekologicznej, aby w pełni wykorzystać usługi ekosystemowe błękitno-zielonej infrastruktury w celu łagodzenia i adaptacji do zmian klimatu oraz poprawy jakości życia w mieście.

Uchwalona w 2013 r. Strategia UE w sprawie adaptacji do zmian klimatu [COM (2013)216] kładzie szczególny nacisk na przygotowanie do ekstremalnych zjawisk pogodowych oraz redukcję towarzyszących im kosztów społecznych i ekonomicznych, w tym na uwzględnienie kwestii adaptacji w planowaniu rozwoju miast. Najpoważniejsze problemy spowodowane zmianami klimatu obejmują: nadmiar wody (powodzie), niedobór wody (susze) i fale gorąca, zagrożenie przerwaniem ciągłości dostaw energii, żywności i wody z zewnętrznego otoczenia miast oraz rozprzestrzenianie się chorób i epidemie wywołane ekspansją wektorów chorób. 

Dokumenty strategiczne

Tendencje, projekcje i konsekwencje zmian klimatu Polski zostały zbadane m.in. w ramach projektu Klimada, a związane z nimi zagrożenia dla miast − uwzględnione w Strategicznym Planie adaptacji dla sektorów i obszarów wrażliwych na zmiany klimatu do roku 2020 (2013), który zakładał m.in. konieczność modyfikacji miejskiej polityki przestr...