Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 20 lipca 2002 r. w sprawie sposobu realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych (DzU z 2002 r. nr 129, poz. 1108) jest kolejną zmianą wcześniej obowiązujących rozporządzeń (DzU z 1999 r. nr 50, poz. 501). Podobnie jak poprzednio, w akcie tym podano konkretne wartości dla większości wskaźników zanieczyszczenia, lecz nie określono ich dla zawiesin ogólnych, ChZT, BZT5, ogólnego węgla organicznego i fosforu ogólnego.
W związku z tym, w przypadku wydawania warunków dla zakładów przemysłowych, zachodzi konieczność ich określenia przez przedsiębiorstwa prowadzące eksploatację urządzeń kanalizacyjnych. Ogólne zasady, jakie obowiązują w tym zakresie w wybranych państwach Europy, opisano w „Przeglądzie Komunalnym” nr 5/2000. W niniejszym artykule podano zasady aktualnie obowiązujące w Polsce oraz kryteria, jakimi powinno się kierować przy określaniu dopuszczalnych ww. stężeń zanieczyszczeń.

Przepisy w krajach Unii Europejskiej
Odprowadzanie ścieków przemysłowych do kanalizacji miejskiej regulowane jest zarówno w sposób ogólny dyrektywami unijnymi, jak i szczegółowo - określonymi rozporządzeniami poszczególnych krajów. Podstawowym aktem normatywnym w Unii Europejskiej w tym zakresie jest Dyrektywa 91/271/EEC z 21 maja 1991 r. W poszczególnych krajach przepisy szczegółowe pozostawiają mniejszą lub większą swobodę w tym ...