Radykalna koncepcja

Architekci Anna Jurkiewicz i Robert Lamprecht, założyciele polsko-austriackiego biura SUPERFUTUREGROUP, zaprezentowali swój sztandarowy projekt ? Urban Super Forest, który ma szansę stać się jedną z wiodących koncepcji urbanistycznych przyszłości. Idea Miejskiego Super Lasu (Urban Super Forest) na pozór wydaje się radykalna, wręcz fundamentalnie sprzeczna z dotychczasowymi trendami w miejskiej zabudowie. W skrócie ? zamiast rozszerzać obszar miejski kosztem kurczących się terenów zieleni koncepcja ta proponuje opracowanie takiego modelu zabudowy, który używa już istniejącej infrastruktury i umożliwia swobodną wegetację roślin w warunkach miejskich, tworząc dosłownie zielone dzielnice. Radykalizm tej koncepcji polega przede wszystkim na stworzeniu nowej typologii mieszkaniowej, w której zredukowano średnią ilość powierzchni mieszkalnej przypadającą na jedną osobę z obecnych 40 m2 do 20 m2, i wprowadzeniu na dachach istniejących budynków warunków do rozwoju roślinności. Rozwiązanie to kierowane jest do wszystkich grup społecznych, bez względu na status rodzinny czy majątkowy, które prócz wartości samej w sobie, jaką jest życie pośród zieleni, docenią dużo niższe koszty życia w tego typu zabudowie. Urban Super Forest daje odpowiedź na główne problemy nowoczesnych miast. Oprócz zapewnienia przestrzeni mieszkalnych wpłynie korzystnie na miejski klimat poprzez redukcję CO2, obniżenie temperatury czy ochronę przed hałasem. Co więcej ? pozwoli na kontrolę wilgotności. Głównym materiałem budowlanym ma być drewno, z którego powstaną prefabrykowane konstrukcje, zapewniające niezbędne do życia warunki mieszkalne. Każde mieszkanie zawierać będzie tylko kuchnię, łazienkę i pomieszczenie sypialne, które za dnia, dzięki mobilnym meblom, będzie pełnić funkcję salonu. Inne pomieszczenia, np. biura, pralnie czy pokoje zabaw dla dzieci, będą dzielone przez lokalną wspólnotę. Uzyskana w ten sposób powierzchnia zwiększy publiczną przestrzeń zieloną, wykorzystywaną wspólnie przez miejscową społeczność. Projekt ten jest uniwersalny i może znaleźć zastosowanie w każdym mieście na świecie.

(www.designboom.com)

 

Dwie wieże

Bardzo ciekawy projekt architektoniczny ujawniła niemiecka pracownia Ingenhoven Architects. Jeśli nic nie stanie na przeszkodzie, już w 2019 r. na zlecenie firmy Mori Building Corp. w tokijskiej dzielnicy biznesowej Toranomon powstaną dwie zielone wieże. W pierwszej, liczącej 185 m, znajdą się biura, w wyższej ? 220-metrowej ? mieszkania (będzie to najwyższy budynek mieszkalny w Tokio). Wieże staną po bokach istniejącej, 250-metrowej ?Toranomon Hills Mori Tower?. Budynki charakteryzować będzie nietypowa, ?schodkowa? struktura i bujna szata roślinna, która przyczyni się do zmieszenia efektu miejskiej wyspy ciepła. Zielony dach stanowić będzie oazę spokoju i wypoczynku dla biznesmenów i mieszkańców. Każdy poziom budynku obsadzony będzie zielenią, gdzieniegdzie rozmieszczone zostaną także wodospady, które pozytywnie wpłyną na mikroklimat tego miejsca.

(www.ingenhovenarchitects.com)

 

W świetle dnia

Z myślą o jak największej wygodzie i poprawie warunków życia na obszarach miejskich architekci z nowojorskiego studia ODA zaprezentowali projekt zabudowy mieszkaniowej, która powstać ma w Lakeshore ? dzielnicy Toronto. Cała koncepcja opiera się na dostępie do naturalnego światła, które zdaniem projektantów jest kluczowe dla ludzkiego samopoczucia, podobnie jak dostęp do terenów zieleni. Budynek zwany ?Bayside? składać się będzie z szeregu modułów mieszkalnych, tworzących kaskadową strukturę, w której każdy element nachylony jest pod odpowiednim kątem, dzięki czemu możliwe jest strategiczne ich rozmieszczenie, umożliwiające najlepsze wykorzystanie dziennego światła oraz oferujące zapierające dech w piersiach widoki. Nietypowa struktura budynku sprawia, że na jego bryle znajdzie się w sumie ponad 6 tys. m2 tarasów. Niemal każde z 228 mieszkań będzie zatem miało bezpośredni dostęp do zieleni. Oprócz prywatnych tarasów na terenie ?Bayside? znajdzie się jeden duży taras, wspólny dla wszystkich mieszkańców, a także basen. Zielona okolica oraz bezpośrednia bliskość nabrzeża mają zapewnić komfortowe warunki do życia.

(www.oda-architecture.com)

 

Stan skupienia

Tylko do końca października turyści odwiedzający Wersal będą mogli nacieszyć swe zmysły, a to dzięki nietypowym instalacjom, jakie w tych słynnych ogrodach, umieścił skandynawski artysta, Olafur Eliasson. Trzy monumentalne instalacje mają za zadanie umożliwić odwiedzającym doświadczenie różnych form, jaką może przybrać woda ? płynnej, lotnej oraz stałej. Najokazalej prezentuje się ?Waterfall?, czyli wodospad umieszczony w centralnej części ogrodu, w basenie Grand Canal. Skomplikowany system rur sprawia, że ? gdy patrzy się pod odpowiednim kątem ? odnosi się wrażenie, że woda spada wprost z nieba. Jest to swego rodzaju hołd dla nadwornego architekta krajobrazu, służącego Ludwikowi XIV ? Andre Le Notre?a, który marzył o stworzeniu w pałacowych ogrodach wodospadu. W innym miejscu odwiedzający ogród goście mogą doświadczyć obecności mgły, sztucznie wytwarzanej dzięki kolejnej zmyślnej instalacji Eliassona. Wodę w formie stałej, czyli po prostu lód, artysta umieścił w otoczonej 28 fontannami kolumnadzie.

(www.designboom.com)

 

Dział opracował Bartosz Zujewski