Cedr atlaski

Cedr atlaski (Cedrus libani subsp. atlantica) to u nas drzewo w pełni egzotyczne. Starszych, co najmniej 50-letnich, okazów jest bardzo mało. Napotkać je można w ogrodach botanicznych i arboretach, a wyjątkowo w założeniach prywatnych. W ostatnich latach posadzono znaczną ilość okazów młodych, pochodzących przeważnie z importu. Nie wiadomo jednak, jak przetrwają mroźne zimy, bo w młodości są wrażliwe na temperatury ujemne. Starsze okazy podczas bardzo surowych zim także w różnym stopniu mogą podmarzać albo nawet całkowicie zamierać. Nie powinno to jednak stać na przeszkodzie rozpowszechnianiu tego drzewa w naszym kraju, bo swoim oryginalnym wyglądem wzbudza ogromne zainteresowanie.

 

Cedr atlaski naturalnie występuje w Górach Atlasu, znajdujących się w północnej Afryce. Jest imponującym drzewem, osiągającym wysokość do 40 m. W uprawie jest o połowę niższy. Korona najpierw szerokostożkowata, później jest coraz bardziej nieregularna i rozłożysta, z ukośnie wzniesionymi gałęziami i pionowo zwieszonymi długopędami. Cedry mogą żyć do 900 lat, a obwód pnia starych drzew dochodzi do 19 m. Igły mogą mieć barwę od zielonkawoniebieskiej do srebrzystoniebieskiej i osiągać długości 2-2,5 cm. Zebrane są w gęstych pęczkach na krótkopędach i najmłodszych długopędach. Kwiaty męskie i żeńskie kwitną na przełomie września i października. Cylindry...