Parki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
Człowiek i środowisko coraz bardziej zależą od siebie, dlatego istotne jest to, aby w naszych miastach powstawało więcej terenów zieleni. Niestety, nie zmieni się to, dopóki zieleń publiczna w opracowaniach dotyczących planów zagospodarowania przestrzennego poszczególnych miast będzie ostatnim elementem, na który władze będą zwracać uwagę.
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 r. (Dz. U. nr 80, poz. 717) jasno stwierdza, że kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wykonuje gmina w celu określenia własnej polityki przestrzennej. Opracowania te sporządza się dla obszarów znajdujących się w granicach administracyjnych gminy, a ich ustalenia są wiążące dla organów gminy przy wykonywaniu planów miejscowych. Należy pamiętać, że studium nie jest samo w sobie aktem prawa miejscowego. Natomiast ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobów jego zagospodarowania i kierunków zabudowy następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku takiego planu określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o waru...
