Aktualnie budowane drogi (zwłaszcza krajowe i autostrady) projektowane były w latach 2000-2004, zaś prace studialne nad ich przebiegiem prowadzono w latach 90. minionego wieku. Obecnie realizowane są więc koncepcje, które w znacznej części powstały w czasie obowiązywania ustawy z 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska.

W tym czasie problematyka środowiskowa, szczególnie w procesie trasowania dróg, była traktowana marginalnie. Niestety, taka postawa inwestorów i projektantów nawet dziś jest dość powszechna.

Zwyciężał pragmatyzm
O przebiegu, rodzaju rozwiązań projektowych czy kategorii drogi decydowały przede wszystkim względy ekonomiczne, dalej gospodarcze, a często także wynikające z ambicji lokalnych elit. Najistotniejsze były koszty wykupów nieruchomości i budowli inżynierskich, a także ilość pasów ruchu. Rolą znacznej części ocen oddziaływania na środowisko było uzasadnienie rozwiązań przyjętych bez szczególnej dbałości o problematykę ochrony przyrody. Inwestycje drogowe – zarówno nowe, jak i polegające na modernizacji istniejących odcinków – jako przedsięwzięcia celu publicznego były, zwłaszcza w ostatnich kilku latach, realizowane ze stosunkowo dużą intensywnością, a administracja rządowa nie stawiała inwestorom ani projektantom zbyt wysokich wymogów.
Wejście w życie w 2001 r. nowego, diametralnie różnego od dotychczasowych rozwiązań Prawa ochrony środowiska nie zmieniło dotąd obowiązujących standa...