Potencjał rozwojowy samorządów wynika w dużej mierze z zasobów, jakimi dysponują. Jednym z najwartościowszych są grunty i nieruchomości ściśle związane z lokalną przestrzenią. Długofalowa i rozważna polityka zarządzania zasobem nieruchomości może być impulsem do pozytywnych zmian na płaszczyźnie gospodarczej, chociażby w zakresie zwiększania wpływów podatkowych.

Podstawowym narzędziem pozwalającym kształtować lokalną politykę rozwoju jest racjonalne i efektywne gospodarowanie gminnym zasobem nieruchomości (GZN). Zasób ten tworzą wszystkie nieruchomości, których właścicielem lub użytkownikiem wieczystym jest gmina, z wyłączeniem nieruchomości posiadanych przez gminę, które oddała w użytkowanie wieczyste innym podmiotom. Według ustawy o gospodarce nieruchomościami jako gospodarowanie zasobem należy rozumieć m.in. wycenę nieruchomości i obrót nimi, wyposażanie ich w infrastrukturę oraz dokonywanie scaleń i podziałów1.

Gospodarkę nieruchomościami w gminie można zdefiniować jako celowy proces, wypływający z lokalnej polityki rozwoju, skorelowany z polityką przestrzenną gminy, ukierunkowany na optymalne (efektywne ekonomicznie i racjonalne społecznie) wykorzystanie gruntów zlokalizowanych w gminie2. Należy podkreślić, iż efektywność zarządzania jednostką samorządową to nie tylko ekonomiczność działań, ale też szeroko rozumiany pożytek dla społeczności lokalnej3.

Zasadność utrzymywania zasobu nieru...