Wzrastające lawinowo koszty zagospodarowania odpadów komunalnych zmuszają do zastanowienia się, jaki jest optymalny sposób nakładania na mieszkańców opłat za ich odbiór i przetwarzanie. Cenne wydają się metody, które zmierzają do jak najbardziej precyzyjnego określenia wysokości opłaty w odniesieniu do wolumenu wytworzonych w gospodarstwie domowym odpadów.

Artykuł 6j ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (u.c.p.g.) daje możliwość zastosowania jednej lub kilku metod nakładania opłat za odbiór i przetwarzanie odpadów komunalnych pochodzących z gospodarstw domowych. Rada gminy może różnicować stawki w zależności od liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość lub ilości zużywanej w niej wody, a także powierzchni lokalu mieszkalnego lub po prostu od gospodarstwa domowego. Nowelizacja u.c.p.g. z sierpnia 2019 r. dopuszcza stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłaty na obszarze gminy. Temat stawek za odbiór odpadów oraz metod ich ustalania budzi coraz większe zainteresowanie, ale też wątpliwości wśród samorządowców. Wszystkie te metody mają wady i zalety, jednak żadna nie zadowoli wszystkich interesariuszy.

Od liczby mieszkańców

Metoda ustalania opłat na podstawie liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość jest najczęściej spotykaną wśród gmin. Metoda ta wydaje się być najbardziej oczywistą, a do jej głównych zalet można zaliczyć prostotę i łatwość ustalania stawek...