Spośród ponad 20 gatunków kasztanowców w Polsce najlepiej znany jest kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum), dekoracyjny zwłaszcza podczas kwitnienia w połowie maja. Częstość uprawy w miastach i na terenach wiejskich oraz spontaniczne obsiewanie czynią go niemalże drzewem swojskim, mimo że pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego i południowo-wschodniej Europy. Inne gatunki, z wyjątkiem kasztanowca czerwonego (A. x carnea), uprawiane są w Polsce rzadko. W ogrodach botanicznych, arboretach oraz w parkach miejskich i wiejskich czasami spotykany jest kasztanowiec żółty (A. flava; synonim A. octandra). Gatunek ten w stanie naturalnym występuje na wschodzie i południowym-wschodzie Stanów Zjednoczonych. Rośnie tam w mieszanych lasach liściastych z udziałem różnych gatunków dębów i tulipanowca amerykańskiego. Preferuje gleby głębokie, wilgotne, ale przepuszczalne. W południowych Appalachach występuje na obszarach położonych do wysokości 1800 m n.p.m. Dorasta tam do 18-23 m wysokości. Amerykański rekordzista w Parku Narodowym Wielkich Gór Dymnych osiągnął wysokość 41 m i szerokość korony 16 m. W USA do uprawy został wprowadzony w 1764 r. Od tego roku znany jest także w Europie. Do Polski zawitał z kolei w 1816 r. – wówczas posadzono go w Ogrodzie Botanicznym w Krzemieńcu. W Warszawskim Ogrodzie Botanicznym znalazł się w 1820 r.
&nbs...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?