Po przystąpieniu Polski do UE problemy środowiskowe stały się jednym z najważniejszych obszarów współpracy państw członkowskich. Dostosowanie Polski do wymogów unijnych w zakresie ochrony środowiska wymagało strategicznego planowania i czasu. Branża wodociągowo-kanalizacyjna realizowała i nadal realizuje wielomiliardowe inwestycje, dzięki którym woda w kranach jest zdrowa oraz smaczna, a rzeki i jeziora pozostają czyste. Wraz z coraz szybszym rozwojem zaczęły rosnąć koszty społeczne. Trzeba płacić m.in. za dostarczoną wodę i odebrane ścieki, co budzi niechęć społeczną, często wynikającą z braku wiedzy o faktycznym stanie środowiska naturalnego, o jego wpływie na zdrowie człowieka, o poniesionych nakładach i obowiązującym prawie. Pojawiła się naturalna potrzeba dostarczenia społeczeństwu informacji, wiedzy na temat nowych technologii, mechanizmów i procesów, które poprawiają jakość dostarczonej wody i sprawiają, iż odprowadzane ścieki, oczyszczone przez nowoczesne obiekty, nie szkodzą środowisku. Nowoczesna infrastruktura wodociągowo- kanalizacyjna kosztuje, a społeczeństwo musi uświadomić sobie, że koszty poniesione na ochronę środowiska naturalnego zwrócą się w postaci zdrowia i komfortu życia obecnych oraz przyszłych pokoleń. Rolę edukatora w tym obszarze odgrywają przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne. Liczne regionalne programy i projekty edukacyjne realizowane przez te zakłady zwiększaj...