Komercjalizacja zadań własnych Cz. II
Poszukując odpowiedzi na pytanie, które ze spoczywających na barkach gmin zadań nadają się do skomercjalizowania, należy w szczególności wsłuchać się w brzmienie art. 18 pkt 2 Ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (DzU z 2011 r. nr 5, poz. 13, z późn. zm. ? u.p.t.z.).
Na mocy tego przepisu do zadań własnych gminy w zakresie publicznego transportu zbiorowego należą budowa, przebudowa i remont wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom, posadowionych na miejscu przeznaczonym do wsiadania i wysiadania pasażerów lub przylegających do tego miejsca, usytuowanych w pasie drogowym dróg publicznych, bez względu na kategorię tych dróg. Wychodząc z założenia, że odpowiednio zlokalizowane w przestrzeni miejskiej wiaty mogą stanowić na tyle łakomy kąsek dla firm zajmujących się reklamą zewnętrzną, iż zechcą one sfinasować ich budowę i ponosić koszty utrzymania, warto zaprezentować kilka potencjalnych modeli i form udostępniania wiat przystankowych.
Modele
Zastanawiając się nad modelami udostępnienia przystanków zlokalizowanych w pasie drogowym na cele wybudowania infrastruktury przystankowej do kompleksowej obsługi pasażerów, trzeba stwierdzić, że dopuszczalne są co najmniej dwa podstawowe sposoby. W pierwszym podmiotem udostępniającym przestrzeń pasa drogowego pod wiaty będzie zarządca drogi (art. 19 i 21 Ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ? DzU z 2013 r. poz. 260 ...