Wyjaśnienia wymaga kwestia kompetencji konserwatora zabytków w przypadku usuwania drzew lub krzewów z terenów nieruchomości stanowiących własność gmin na prawach powiatów.

W dotychczasowym stanie prawnym, zgodnie z postanowieniami art. 83a ust. 1 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody1, organem właściwym do wydania zezwolenia był i jest wojewódzki konserwator zabytków. W praktyce pojawiały się jednak wątpliwości, który organ winien wydać zezwolenie w przypadku objęcia ochroną konserwatorską nie tylko konkretnych nieruchomości, ale całych założeń urbanistycznych. Rozstrzygając tę kwestię sporną, w orzecznictwie zaprezentowano pogląd, że: Zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627 z późn. zm.) organem właściwym do wydania zezwolenia na usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości, na której znajduje się wpisany do rejestru zabytków układ urbanistyczny, ruralistyczny lub zespół budowlany w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b w zw. z art. 3 pkt 12 i 13 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2014 r. poz. 1446 z późn. zm.) jest wojewódzki konserwator zabytków (uchwała NSA z 9 października 2015 r., II OPS 3/15, Lex nr 1814766). Nie oceniając prawidłowości tego stwierdzenia, należy zauważyć, że obecnie pojawiły się nowe problemy z nim związane. W przypadku wielu miast na prawach powiatu gminy zawarły bowiem...